معرفی و کاربرد روش رمکپ در ارزیابی سامانه های آبرسانی

سامانه آب آشامیدنی شهرها که عموما از مخازن، تصفیه خانه های آب، آدمروها، چاه ها، ایستگاه های پمپاژ، تانک های ذخیره، خطوط لوله انتقال و توزیع و اتصالات تشکیل شده یکی از زیرساختهای حیاتی مهم کشورها تلقی می شوند که گاها متحمل خسارت و اختلال عملکرد بر اثر سوانح طبیعی و انسانساخت می شوند. لذا حفاظت از آنها در برابر سوانح و تهدیدات احتمالی ضروری است که پیش نیاز آن آگاهی از وضعیت آسیب پذیری شبکه و بکارگیری روشهایی برای کاهش ریسک و افزایش تابآوری آنها در سوانح است. در این مقاله بنا داریم روش تحلیل و مدیریت ریسک برای حفاظت از دارایی های حیاتی را معرفی نموده و با اشاره به پیشینه استفاده از این روش، چهارچوب مفهومی و ویژگی های آن، کاربرد آن در ارزیابی ریسک شبکه آبرسانی را تشریح نماییم. روش رمکپ پس از حوادث تروریستی ۱۱ سپتامبر آمریکا بمنظور حفاظت از زیرساختهای حیاتی با استفاده از یک رویکرد کلی و گسترده توسعه داده شد و با توجه به ویژگی های مدل رمکپ از جمله دقت مناسب، سادگی و شفافیت، قابل قبول بودن به لحاظ آماری و ریاضی و امکان مقایسه ریسک خطرات محتمل بین تمام بخشها، به تدریج در حوزه های مختلف زیرساختی بکار گرفته شد. رمکپ شامل ۷ گام کلیدی شامل خصوصیات دارایی و غربالگری، شناسایی تهدید، تحلیل عواقب (پیامدها)، تحلیل آسیب پذیری، ارزیابی تهدید، ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک بوده که در این مقاله به تشریح ویژگی های آن و نحوه استفاده از این گام ها در ارزیابی اجزاء سامانه آبرسانی و در نتیجه خروجی این روش برای تعیین آسیب پذیری و ریسک این سامانه ها می پردازیم.

کلیدواژه ها:

ریسک ، دارایی های حیاتی ، رمکپ ، سامانه های آبرسانی