کاربرد LCM درتحلیل وضع موجود و پیش بینی تغییرات پوشش و کاربری اراضی در حوضه آبریز سد لتیان
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 168
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EIAP-14-28_004
تاریخ نمایه سازی: 31 مرداد 1403
چکیده مقاله:
تغییرات سریع در پوشش و کاربری اراضی (LULC) سبب ایجاد اختلال در پویایی محیط زیست و تخریب سرزمین می گردد. مدل سازی تغییرات، بر اساس رویکرد نقشه های سری زمانی پوشش و کاربری اراضی، نقش مهمی در مدیریت و برنامه ریزی منطقه ای محیط زیستی دارد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی روند تغییرات کاربری و پوشش اراضی در حوضه آبریز سد لتیان با استفاده از مدل سازی است تا با تحلیل وضعیت کنونی کاربری ها در منطقه و پیش بینی سناریوهای آتی برای سال های ۲۰۲۷ و ۲۰۳۷، بتوان از تغییرات ناخواسته جلوگیری کرد. مهم ترین فرضیه تحقیق پیش رو این است که، منطقه با کاهش نواحی پوشش گیاهی و افزایش کاربری های انسان ساخت مواجه خواهد شد. تحلیل مکانی/ زمانی تغییرات پوشش و کاربری اراضی، برای دوره ۳۰ ساله مربوط به سال های ۲۰۰۷، ۱۹۹۸، ۱۹۸۷ و ۲۰۱۷ با استفاده از ماهواره ی لندست و سنجنده های OLI, ETM+,TM انجام شد. طبقات کاربری اراضی در این مطالعات به چهار طبقه نواحی انسان ساخت، نواحی دارای پوشش گیاهی، اراضی بدون پوشش و منابع آبی تقسیم شدند. مدل سازی و پیش بینی، با استفاده از ماژول مدل سازی تغییرات اراضی) (LCMبر اساس شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و پرسپترون چند لایه (MLP) در نرم افزار ترست (TerrSet) انجام شد. نرخ دقت کلی مدل سازی برای سال های (۱۹۸۷، ۱۹۹۸، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۷) به ترتیب برابر با ۶۶/۸۰، ۲۱/۸۳، ۳۲/۸۴ و ۱۲/۸۵ درصد و ضریب کاپا برای همان سال ها به ترتیب ۸/۰، ۸۲/۰، ۸۴/۰ و ۸۶/۰ محاسبه شدند. نتایج آشکارسازی تغییرات دوره اول ( ۱۹۹۸-۱۹۸۷)، دوره دوم (۲۰۰۷-۱۹۹۸) و دوره سوم (۲۰۱۷- ۲۰۰۷) نشان می دهد که طی این سه دوره زمانی، مساحت باغ ها و پوشش گیاهی و اراضی بدون پوشش، کاهش و وسعت نواحی انسان ساخت افزایش داشته است. همچنین، طبق نتایج حاصل از مدل سازی و پیش بینی تغییرات، این روند طی سال های ۲۰۲۷ و ۲۰۳۷ نیز ادامه خواهد داشت. نتایج این تحقیق، می تواند از ادامه روند تخریب پوشش گیاهی و خطرات ناشی از گسیختگی سیمای سرزمین جلوگیری نموده و کمکی باشد به مدیران و برنامه ریزان تا تصمیمات آگاهانه تری جهت برنامه ریزی منطقه ای محیط زیستی و حفظ منابع طبیعی ارزشمند منطقه اتخاذ نمایند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بنفشه شفیعی
دکترای آمایش سرزمین، گروه علوم محیط زیست، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
امیرحسین جاوید
استاد گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران ایران
هما ایرانی بهبهانی
استاد گروه مهندسی طراحی محیط زیست، پردیس فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسن دارابی
استادیار گروه مهندسی طراحی محیط زیست، پردیس فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فرهاد حسین زاده لطفی
استاد گروه ریاضی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
