بررسی وضع موجود فضای مکث شهری برای تعاملات اجتماعی (موردپژوهی: محدوده پیرامون ۱۵ خرداد تهران)

در کشورهای کمترتوسعه یافته و در شهرهایی که به سرعت روند رشد کالبدی را به گونه افسارگریخته می پیمایند، مشکلات ناشی از شهرنشینی در ابعاد مختلف دامن گیر ساکنان این سکونت گاه های بزرگ انسانی است. زندگی در شهرهای بزرگ از جمله تهران در کشور ما، اغلب گمشده ای با عنوان انسان و تعاملات انسانی است. از این رو راه حلی به عنوان فضای مکث شهری برای مواجهه با این چالش، مطرح می شود. بنابراین، هدف از انجام این پژوهش بررسی وضع موجود فضای مکث شهری برای تعاملات اجتماعی؛ موردپژوهی محدوده پیرامون ۱۵ خرداد تهران بود. محدوده پیرامون ۱۵ خرداد در تهران، به عنوان نمونه موردی این پژوهش انتخاب شده است. پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استفاده از شیوه اسنادی و پیمایشی انجام شده است. ابتدا ادبیات و مبانی موضوع بررسی شدند تا شاخص ها احصاء شوند. سپس بامراجعه به جامعه خبرگانی (۱۰۰ نفر) این شاخص ها در قالب ابعاد ۳ گانه، نهایی شد. در گام بعدی، در میدان و به روش مشاهده و مصاحبه، وضع موجود این شاخص ها مورد سنجش قرار گرفت. سنجش وضع موجود نشان داد که بعد عملکردی با ۰.۶۵ در وضعیت بهتر، بعد معنایی با ۶/۰ در رده میانی و بعد کالبدی با ۵۸/۰ در رده آخر جای دارد. در نهایت نهادهای متولی می توانند با برپایی هنرهای خیابانی، فعالیت های گردهمایی، مکان های تفریحی (پارک ها) و بازی و ورزشی و وجود تسهیلات برای افراد کم توان و معلول شرایط بهبود وضع موجود را فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

فضای مکث شهری ، تعاملات اجتماعی ، ۱۵ خرداد تهران