ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس ذهن آگاهی بین فردی

هدف این پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس ذهن آگاهی بین فردی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی افراد شهر تهران مراجعه کننده به بیمارستان رسول اکرم (ص) در مهر و آبان سال ۱۴۰۱ بود. ۳۲۱ نفر به روش نمونه برداری در دسترس انتخاب و به مقیاس های ذهن آگاهی بین فردی (پراتچر و دیگران، ۲۰۱۹) ، همدلی اساسی (فارینگتون، ۲۰۰۶) و پریشانی روان شناختی کسلر (کسلر و دیگران ،۲۰۰۲) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش همسانی درونی به شیوه آلفای کرونباخ و برای روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد ضریب آلفای کرونباخ برای نمره کل مقیاس ۸۷/۰ و برای زیرمولفه های حضور، آگاهی نسبت به خود و دیگری، پذیرش غیرقضاوتی و غیرواکنشی بودن به ترتیب ۶۹/۰، ۸۳/۰، ۶۹/۰ و ۷۲/۰ بود. مقیاس ذهن آگاهی بین فردی همبستگی مثبت معناداری را با مقیاس همدلی اساسی (۰.۴۲۹) و همبستگی منفی را با پریشانی روان شناختی (۰.۳۵۶-) نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده ذهن آگاهی بین فردی می تواند پیامدهای رابطه ی مثبتی را در تعاملات بین فردی داشته باشد. به طور کلی نسخه ایرانی مقیاس ذهن آگاهی بین فردی ساختار ۴ عاملی و پایایی و روایی مناسبی را نشان داد و در پژوهش های مختلف می توان از آن استفاده کرد

کلیدواژه ها:

مقیاس ذهن آگاهی بین فردی ، تحلیل عاملی تاییدی ، پایایی و روایی