تاثیر سازگاری زناشویی بر سلامت خانواده اصلی با میانجی گری دشواری تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمیت جنسی در معلمان متاهل

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سازگاری زناشویی بر سلامت خانواده اصلی با میانجی گری دشواری تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمیت جنسی در معلمان متاهل در یک طرح هم-بستگی انجام شد. جامعه ی این پژوهش شامل همه ی معلمان متاهل شهر کرمانشاه در بازه زمانی سال۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که از میان آن ها ۳۰۰ معلم متاهل به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند و شرکت کنندگان مقیاس سازگاری زناشویی (Spanier, ۱۹۷۶)، مقیاس سلامت خانواده اصلی (Hovestadt et al., ۱۹۸۵)، مقیاس دشواری تنظیم هیجان (Gratz & Roemer, ۲۰۰۴)، حل تعارض و صمیمیت جنسی از خرده مقیاس پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ (Olson et al., ۱۹۸۶) تکمیل کردند. تحلیل داده ها به روش مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۴ و AMOS-۲۴ انجام شد. یافته ها نشان داد که اثر مستقیم سلامت خانواده ی اصلی با مدیریت تعارض، دشواری تنظیم هیجان و صمیمیت جنسی و دشواری تنظیم هیجان به سازگاری زناشویی، مدیریت تعارض به سازگاری زناشویی و صمیمیت جنسی به سازگاری زناشویی مثبت و معنادار بود (۰۱/۰p≤). نتایج مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که مسیرهای سلامت خانواده ی اصلی به سازگاری زناشویی از طریق دشواری تنظیم هیجان، مدیریت تعارض و صمیمت جنسی اثر مثبت دارند(۰۵/۰p≤).

کلیدواژه ها:

دشواری تنظیم هیجان ، سلامت خانواده ی اصلی ، سازگاری زناشویی ، صمیمیت جنسی ، مدیریت تعارض ، معلمان متاهل