ارزیابی مولفه های تاب آوری در سازمان های پایدار

هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی مولفه های تاب آوری در سازمان های پایدار بود. روش این تحقیق توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، معاونان، کارکنان و اعضای سازمان های دولتی مختلف کرمانشاه بودند؛ کسانی که با موضوع تاب آوری سازمانی آشنایی داشتند و دارای مدرک کارشناسی به بالاتر بودند. جهت انتخاب نمونه آماری تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. بر این اساس، تعداد ۳۹۶ نفر که دارای معیار ورود می باشند، انتخاب شدند. مدیران، معاونان و کارکنان در هنگام مراجعه در صورت احراز شرایط ورود به مطالعه پرسشنامه های پژوهش بین آنها توزیع شد. جهت اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه استاندارد کونور و دیویدسون (۲۰۰۳) و مک مانوس (۲۰۰۹) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از الگوی معادلات ساختاری و نرم افزار پی ال اس استفاده شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که تاب آوری در سطح قابل قبولی قادر به پیش بینی مولفه های ارزش ها (۰/۸۰)، برنامه ریزی (۰/۸۳)، سازمان دهی (۰/۷۱)، هماهنگی (۰/۷۷)، یادگیری (۰/۶۶)، چابکی (۰/۶۷) و کنترل هزینه (۰/۷۰) است. همچنین، ارزیابی مولفه های تاب آوری نشان داد که مقدار آماره تی مولفه برنامه ریزی نسبت به سایر متغیرها در سازمان های پایدار در سطح بالاتری قرار دارد و از وضعیت مطلوب تری برخوردار است. در سازمان های مورد بررسی، از بین مولفه های تاب آوری، مولفه چابکی و یادگیری از وضعیت مطلوبی برخوردار نبودند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی