بررسی تاثیر استفاده از شعر فاخر در تولیدات موسیقی پاپ ایران در ارتقای خرده فرهنگ جوانان ایرانی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNRAI-13-33_008
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1403
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: شعر از دیرباز سنگ بنای فرهنگ ایرانی بوده و چشم انداز هنری و فکری آن را شکل داده است. در دهه های اخیر شاهد یک پدیده فرهنگی جدید بوده ایم: ادغام شعر کلاسیک فارسی در موسیقی پاپ ایران. این پژوهش به بررسی تاثیر این ادغام بر خرده فرهنگ و هویت جوانان ایرانی می پردازد. هدف این مطالعه بررسی این است که چگونه گنجاندن شعر فاخر در موسیقی پاپ ایرانی بر خرده فرهنگ جوانان تاثیر می گذارد، تداوم فرهنگی را تقویت می کند و از شکل گیری هویت در میان جوانان ایرانی حمایت می کند. روش ها: برای انجام این مطالعه، یک رویکرد مروری روایتی با جستجو در چندین پایگاه های اطلاعاتی مهم دانشگاهی ازجمله PubMed، Scopus، Web of Science، Google Scholar، Magiran و SID استفاده شد. از کلیدواژه های مرتبط با موسیقی پاپ ایرانی، شعر فارسی، خرده فرهنگ جوانان و هویت فرهنگی برای شناسایی مقالات، چکیده های کنفرانسی و پایان نامه های مرتبط استفاده شد. مطالعات انتخاب شده برای ترکیب مضامین و الگوهای مرتبط با ادغام شعر در موسیقی و مفاهیم فرهنگی آن تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: ادغام شعر در موسیقی پاپ ایرانی مضامین کلیدی مانند عشق، عدالت اجتماعی، بازتاب وجودی و هویت را آشکار می کند. هنرمندان از تکنیک های متنوعی استفاده می کنند، از نقل قول های مستقیم شعر کلاسیک گرفته تا الهامات موضوعی، و تلفیقی منحصربه فرد ایجاد می کنند که هم برای سنت گرایان و هم برای نوگرایان جذاب است. این ادغام به طور قابل توجهی بر هویت و بیان جوانان تاثیر می گذارد و رسانه ها را برای جوانان ایرانی فراهم می کند تا تجربیات خود را بیان کنند و در برابر فشارهای فرهنگی مقاومت کنند. حضور شعر در موسیقی پاپ، رویکرد تاملی به زندگی را تشویق می کند و با حفظ و تکامل عناصر سنتی، تداوم فرهنگی را افزایش می دهد. نتیجه گیری: آمیختگی شعر فاخر با موسیقی پاپ معاصر ایران به عنوان یک مجرای فرهنگی حیاتی عمل می کند و میراث ادبی ایران را بافرهنگ پویای جوانی آن پیوند می دهد. این آمیختگی نه تنها عمق زیبایی شناختی و عاطفی شعر فارسی را حفظ می کند، بلکه هویت فرهنگی مقاوم و سازگار را در میان جوانان ایرانی پرورش می دهد. درک و حمایت از این پدیده برای پرورش و حفظ خرده فرهنگ پویای جوانان ایرانی ضروری است و تضمین می کند که میراث غنی شعر ایران در دوران معاصر به شکوفایی ادامه می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ناصر پروانی
دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، کیش، ایران
امیر محسن مدنی
استادیار گروه طراحی صنعتی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران