ارزیابی آیات پدیداری تصریح شده در قرآن کریم باهدف توسعه گفتمان آیت پژوهی

هدف تحقیق حاضر با پذیرش این واقعیت که در قران کریم آیات پدیداری تصریح شده وجود دارد تلاش می کند که مشخص کند چه دسته ها و گروه هایی از این آیات برای گفتمان سازی آیت پژوهی موثر است به عبارت دقیق تر کدام دسته از آیات برای کدام نوع از مخاطبین مناسب و موردنیاز است. روش شناسی در این پژوهش از روش تحلیل محتوای کیفی برای احصاء آیات پدیداری تصریح شده در قرآن کریم استفاده شده است سپس مدل اولیه ای از آیات تصریح شده ایجاد شده است در نهایت روش های تقسیم برای آیات ارائه گردیده است در گام بعد مخاطبین آیات بر اساس معیارهای تقسیم بندی مورد اشاره قرار گرفتند. یافته این پژوهش نشان داد که ۴۷ آیه تصریح شده در قرآن کریم وجود دارد که بر اساس معیارهای لفظی مانند گروه های مخاطبین، ویژگی های گروه مخاطب، فردی و جمعی و محیطی (ظرفی) و مصداقی و بر اساس معیارهای معنایی مانند آفاقی و انفسی، دائمی و مقطعی، گذشته، حال و آینده، دنیا و فراتر از دنیا و محیطی (ظرفی) و مصداقی و معیارهای منطقی مانند تعدد مصداق و مفهوم قابل تقسیم هستند همچنین برای گروه های مختلف از جامعه ایمانی که ویژگی های به خصوص خود را دارند آیات بسیاری مختص به آنها وجود دارد که باتوجه به تقسیمات لفظی مورد اشاره قرار گرفتند. نتیجه گیری این پژوهش آیات پدیداری تصریح شده در قرآن کریم، معیارهای تقسیم بندی آیات، معیارهای گفتمان سازی آیات و در نهایت آیات مناسب گفتمان سازی برای عموم مردم جامعه در جامعه غیر ایمانی و ایمانی، متخصصین و حکمرانان ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، آینده پژوهی ، آینده نگری ، آیات پدیداری ، آیت پژوهی ، گفتمان سازی