مدل سازی پراکنش گونه حرا (Avicennia marina) بر گسترش جنگل های مانگرو سواحل جنوب ایران

جنگل های مانگرو یکی از بوم سازگان های مقاوم به شوری هستند که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان توسعه یافته اند. این جنگل ها در مناطق جزرومدی سواحل اقیانوسی، به عنوان متمایزترین بوم سازگان های گیاهی شناخته شده اند پوشش انبوه گیاه حرا با داشتن یک تاریخچه طولانی و همچنین به عنوان یکی از ذخایر ارزشمند زیستی جنوب کشور، حائز اهمیت می باشد و حفاظت و احیای آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از طرف دیگر عملکرد بوم شناختی آن ها در حفاظت از سواحل در برابر امواج و تثبیت خطوط ساحلی شناخته شده است. بررسی گونه های گیاهی و عوامل تاثیرگذار بر آن ها از اهمیت بسزایی در مدیریت، بهره برداری پایدار و حفاظت از آن ها برخوردار است. اما به دلیل محدودیت زمانی و بودجه در دسترس برای بررسی و مطالعه، اطلاعات کافی از پراکنش آن ها در اختیار نمی باشد. از این رو روش های مدل سازی پراکنش گونه ای ابزار مناسبی برای غلبه بر این محدودیت ها است. مدل سازی پراکنش گونه درختی Avicennia marina و امکان سنجی توسعه این گونه در خطه ساحلی جنوب کشور با استفاده از مدل MaxEnt پرداخته خواهد شد مدل MaxEnt برای مدل سازی عوامل تاثیر گذار بر دامنه توزیع جغرافیایی این جنگلها، رابطه بین آن ها و ویژگی محیطی تاثیرگذار بر توزیع جغرافیایی گونه Avicennia marina کاربرد دارد و با توجه به تغییر شرایط اقلیمی و واکنش متفاوت گونه ها به این تغییرات، لازم است الگوی کاملی شامل بازسازی گذشته، بیان وضعیت حال و پیشگویی آینده در دست داشت، تا بهترین راهبرد برای جلوگیری از تخریب ناشی از شرایط ناپایدار محیط زیستی این جنگل ها شناسایی شود.

کلیدواژه ها:

جنگل های مانگرو ، گیاه حرا ، مدل سازی ، مدل MaxEnt ، پراکنش گونه ای