ارزیابی تاثیر شاخص های محیط بر میزان سلامت جسم با تاکید بر نقش واسطه ای ترجیح ساکنین در محله های مسکونی استان مازندران

عدم تحرک بدنی یکی از عوامل خطر پیشرو، برای مرگ ومیر جهانی است که حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد تخمین زده می شود. محیط نقش به سزایی در سلامت جسمانی انسان ایفا می کند؛ اما دانش در مورد ویژگی های محیطی ادراک شده توسط فرد، بر میزان سلامتی از بسیاری از جهات ناشناخته باقی مانده است. بر همین اساس این پژوهش ارتباط بین برخی متغیرهای عوامل سطح محله با سلامت خود رتبه بندی شده (SRH) در بین مردم مازندران را موردبررسی قرار می دهد، ارتباط عوامل محیطی با میزان سلامت جسم را مقایسه و سپس نقش ترجیح محیط به عنوان متغیر واسطه ای بررسی می گردد. این تحقیق ازنظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات، از نوع پیمایشی و توصیفی محسوب می شود. در گام نخست عوامل موثر بر ادراک محیط از منابع معتبر داخلی و خارجی استخراج گردید و سپس توسط پرسشنامه نظرات افراد ثبت شد. جامعه ی آماری توسط نمونه گیری طبقه بندی شده با تعداد نمونه ی ۴۵۰ نفر در محلات برگزیده ی شهرهای نور، آمل، بابلسر و چالوس در استان مازندران انجام گردید. پرسش نامه در دو بخش و به طور هم زمان جمع آوری شد. در بخش اول برای اندازه گیری سلامت جسمانی از پرسشنامه ی استاندارد سلامت خود رتبه بندی شده استفاده شد. سپس برای سنجش ادراک ویژگی های محله و ترجیحات افراد نسبت به محیط محله، تاثیر مولفه های یکسان، شامل؛ امکانات، امنیت، مقصد و زیبایی شناسی موردسنجش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده توسط، برازش مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ادراک ویژگی های محیط با عدد ۰.۳۰ بر میزان سلامت جسم موثر است، همچنین ویژگی محیط نیز با عدد ۰.۱۵ بر ترجیح محیط اثر مثبت و معنادار داشت. عامل ترجیح محیط به عنوان متغیر واسطه ای با عدد ۰.۱۸- بر میزان سلامت نتیجه ی معکوس و معنادار داشت. به طوری که با کاهش ترجیحات محیط، شاهد افزایش سلامت جسم هستیم.

کلیدواژه ها:

ادراک محیط ، سلامت جسم ، ترجیح محیط ، مازندران.