رابطه بین هوش اجتماعی، فرهنگی و هیجانی با کیفیت روابط زناشویی

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین رابطه ی بین هوش اجتماعی، فرهنگی و هیجانی با کیفیت روابط زناشویی بود. این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد بابل بودند. نمونه پژوهش ۱۵۰ نفر بودند که با روش نمونه گیری هدفمند از میان دانشجویان رشته های مختلف مقطع کارشناسی ارشد انتخاب شدند که بعد از کنارگذاشتن پرسش نامه های مخدوش درنهایت ۱۴۰ پرسش نامه تحلیل شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (۲۰۰۱)، هوش فرهنگی آنگ و ارلی (۲۰۰۴)، هوش هیجانی ونگ و لاو (۲۰۰۲) و کیفیت روابط زناشویی باسبی و همکاران (۱۹۹۵) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش اجتماعی، هوش فرهنگی و هوش هیجانی باکیفیت روابط زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد ۲۰ درصد از واریانس کیفیت روابط زناشویی را متغیرهای پیش بین به طور مشترک تبیین می کنند، بطوریکه متغیرهای هوش اجتماعی، هوش هیجانی و هوش فرهنگی به ترتیب به طور مثبت و معنی داری کیفیت روابط زناشویی دانشجویان را پیش بینی کردند. همین طور تقریبا ۳۲ درصد از واریانس کیفیت روابط زناشویی توسط مولفه های متغیر های پیش بین بطور مشترک تبیین شد، بطوریکه مولفه های استفاده از احساسات، ارزیابی خود ادراکی، آگاهی اجتماعی، تنظیم احساسات و راهبرد فراشناختی توانستند به ترتیب به طور مثبت و معنی داری کیفیت روابط زناشویی دانشجویان را پیش بینی کنند. نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت هوش اجتماعی، فرهنگی و هیجانی در کیفیت روابط زناشویی دانشجویان زن متاهل تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، هوش فرهنگی ، هوش هیجانی ، کیفیت روابط زناشویی