مقایسه اثربخشی درمان شناختی _رفتاری و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر نشخوار فکری و انعطاف پذیری افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی_رفتاری و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر نشخوار فکری، انعطاف پذیری شناختی و پردازش اطلاعات هیجانی در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، سنین ۲۰ تا ۴۵سال مراجعه کننده به مراکز و کلینیک های روان شناختی و روانپزشکی در جزیره کیش در سال ۱۴۰۳ تشکیل داد. تعداد افراد نمونه در پژوهش حاضر ۴۵ نفر بود (N=۱۵ در هر گروه) که شیوه هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اختلال استرس پس از آسیب فوآ و همکاران (۱۹۹۳) و پرسشنامه سبک پاسخ دهی نشخوار نولن هوکسیما و مورو (۱۹۹۱) بود. روش تجزیه و تحلیل داده هانیز تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تی زوجی بود. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر نشخوار فکری در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تفاوت در سطح ۰۱/۰ وجود دارد. می توان نتیجه گرفت درمان شناختی_رفتاری به نسبت تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای بر نشخوار فکری در افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه موثرتر می باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی _رفتاری ، تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای ، نشخوار فکری ، اختلال استرس پس از سانحه.