بررسی میزان انواع زباله پلاستیکی در کشور و مروری بر روش های مختلف بازیافت آن ها

مقدمه: پلاستیک ها یکی از اجزای اصلی پسماند شهری منسوب شده و در بین اجزای پسماند در ردیف دومین و سومین اجزای پسماند شهری طبقه بندی می شوند. دفع غیربهداشتی پلاستیک ها علاوه بر آلودگی محیط زیست، سلامت و بهداشت عمومی را به مخاطره می اندازد. بر همین اساس بازیافت انواع پلاستیک ها می تواند علاوه بر صرفه اقتصادی، مشکلات بهداشتی و زیست محیطیمدیریت پسماند را کاهش دهد.روش کار: در این مطالعه مروری، با توجه به تجربیات جهانی و بررسی مقالات معتبر و جدید ایرانی و خارجی و جهت یافتن مقالات مرتبط پایگاه های داده SID، Science direct ,Google scholar و Scopus با استفاده از کلمات کلیدی Plastic ,Solid Waste وRecycle بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۳ مورد جستجو قرار گرفتند.نتایج: نتایج به دست آمده از برخی پژوهش ها نشان داد که پلاستیک ها ۷.۰۸ درصد از کل پسماند شهری را تشکیل می دهند که از بین انواع پلاستیک HDPE با ۱.۳۳ درصد بیشترین میزان را تشکیل می داد به طوری که ۱۹ درصد کل پلاستیک ها را شامل می شد.همچنین نتایج نشان داد که PETE پلاستیک کد ۱ قابل بازیافت ترین نوع پلاستیک است و کاربرد آن به عنوان بطری های آب و نوشابه می باشد. از طرفی HDPE پلاستیک کد ۲ بعد از PETE قابل بازیافت ترین نوع پلاستیک است. بر همین اساس در این مطالعه میزان انواع زباله پلاستیکی در کشور و مروری بر روش های بازیافت آن ها بررسی گردید.نتیجه گیری: میزان مصرف مواد پلاستیکی و تجمع ضایعات حاصل از کاربرد آن ها در محیط زیست به شدت رو به افزایش است. از آنجایی که پلاستیک به طور طبیعی تجزیه نمی شود و مدت های مدیدی در خاک و طبیعت باقی می ماند و نیز به دلیل اینکه این مواد از منابع تجدید ناپذیر نفتی تهیه می شوند، جداسازی و بازیافت آن ها از راه های اصولی است و درنهایت باعث صرفه جویی در هزینه تولید محصولات، حفاظت منابع طبیعی و محیط زیست و ایجاد اشتغال خواهد شد.