چشم انداز آینده بیوپلاستیک های تجزیه پذیر با تاکید بر پلی هیدروکسی آلکانوات ها (PHAs)

مقدمه: مواد پلاستیکی به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی معاصر تبدیل شده اند و استفاده گسترده ای دارند ولی مقاومت آن ها در برابر تجزیه و ایجاد آلودگی محیط زیست، مشکل اصلی استفاده از آن هاست. پلاستیک ها در محیط انباشته می شوند و در سال های اخیر حدود میلیون ها تن از این مواد، مشکلات مربوط به مدیریت مواد زائد جامد جهانی ایجاد کرده اند. برای حل این مشکل، افزایش تولید و کاربرد پلاستیک های قابل تجزیه موردتوجه قرار گرفته است.روش کار: این تحقیق از نوع پژوهشی-تحلیلی بوده و مبتنی بر بررسی و تحلیل متون علمی و نتایج تحقیقات ثبت شده می باشد. در این راستا واکاوی وبگاه SID،Google Scholar،EPA و وبگاه های دانشگاهی و اطلاع رسانی بوده است و این مطالعه مروری است برکارهای پژوهشی نوین انجام گرفته در ایران و جهان و بررسی مزایا و کاربردهای آن ها می باشد.یافته ها: هدف این مطالعه، بررسی وجوه اشتراک و افتراق انواع بیوپلاستیک بوده که سعی دارد فرآیندها و محصولات تولیدی آینده، دارای ویژگی های متوازن تر در انطباق با محیط زیست بوده و اهداف کاربردی تری داشته باشد. PHA( پلی هیدروکسی آلکانوات) پلی استری است که توسط تعدادی از میکروارگانیسم ها، سنتز می شود و درون سلول تجمع پیدا می کند و کاندیدای خوبی برای استرهای قابل تجزیه جهت سازگاری با محیط زیست هستند. برای تولید گرانول های PHA می توان از واسطه گرهای زیستی متفاوتی مانند گیاه های تراریخته، باکتری ها، مخمرها و جلبک ها استفاده کرد. منابع کربنی مانند نشاسته، آب پنیر، استیل Co، کتان و محصوالت فتوسنتزی به عنوان کربن زیستی مطرح هستند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، لزوم تحقیقات و پژوهش های بیشتر در زمینه آزمون و کشف مواد و منابع نسل جدیدی از بیوپلاستیک ها را پیشنهاد می کند که می بایست جمیع ویژگی های برجسته را با رعایت استانداردهای زیست محیطی دارا باشد.