مقایسه ی ابعاد والدگری مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری و مادرانکودکان بهنجار

هدف : از پژوهش حاضر مقایسه ابعاد والدگری وسلامت روان مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری و مادرانکودکان بهنجار شهرستان رشت بود. روش: این پژوهش به روش توصیفی – علی مقایسه ای طراحی و اجرا شد. نمونهشامل ۸۰ نفر ( تعداد ۴۰ نفر مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری شهرستان رشت و ۴۰ نفر مابقی از میان مادرانکودکان عادی (نمونه ای به صورت در دسترس انتخاب گردید. پرسشنامه های شیوه های فرزندپروری بامریند ومشکلاترفتاری راتر توسط مادران اعضای نمونه تکمیل شد.داده ها با استفاده از شاخص های مرکزی و پراکندگی آمار توصیفیمانند میانگین و انحراف استاندارد برای خلاصه نمودن و توصیف اطلاعات استفاده و برای آزمودن فرضیه های تحقیق از آزمون مقایسه دو میانگین مستقل استفاده شد. یافته ها: آزمون T متغیر مستقل نشان داد بین مقیاس آزاد گذاری مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری و مادران کودکان بهنجار شهرستان رشت تفاوت معنادار وجود ندارد. آزمون T متغیر مستقل نشان داد بین مقیاس آمرانه مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری و مادران کودکان بهنجار شهرستان رشت تفاوت معنادار وجود ندارد و آزمون T متغیر مستقل نشان داد بین مقیاس اقتدار منطقی مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری و مادران کودکان بهنجار شهرستان رشت تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: مادران کودکانبهنجار در مقایسه با مادران کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری در برخورد با فرزندان خود از شیوه منطقی تری استفادهمی کنند اما در عین حال میزانی از آزاد گذاری و سختگیری نیز اعمال می کنند که به نظر می رسد لازمه شیوه اقتدارمنطقی است. در مقابل مادران کودکان دارای مشکلات رفتاری به استفاده از شیوه های فرزند پروری سهل گیر ومستبدانه گرایش بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

ابعاد والدگری ، مادران ، مشکلات رفتاری