بررسی عددی روند تاثیر سناریوهای ترکیبی کاهنده نشت بر عملکرد هیدرولیکی بدنه سد البرز

از مسائل مهم در طراحی سدها پدیده تراوش از سد است. اگر جریان آب در سدها کنترل نگردد باعث بروز مشکلات می شود که منجر به شکست سد می گردد. در تحقیق حاضر به بررسی مدل سازی عددی تراوش پرداخته شده و اثرات سیستم های آب بند در فونداسیون و بدنه سد خاکی در سناریو های مختلف تحت جریان ماندگار مورد بررسی قرار گرفته است. در  این پژوهش شرایط مختلف از بهینه ترین حالت تا بحرانی ترین شرایط موجود برای آب بندی لحاظ گردیده است. المان های آب بندی مورد بررسی شامل پتوی رسی، زهکش و پرده رسی در فونداسیون است. در حالت کلی با ترکیب انواع المان های تعریف شده و بدون در نظر گرفتن ابعاد هندسی آنها تاثیرات ترکیبی مطالعه شده است. با توجه به نتایج حاصل از تحلیل در پژوهش حاضر، تنوع در نوع سیستم های کاهش نشت جریان در سناریو ها، تاثیر به سزایی در کاهش جریان در داخل بدنه سد و فونداسیون دارد. روند دبی نشت با افزایش ارتفاع از کف فونداسیون روند صعودی داشته و در محدوده ۳۸ متر تا ۴۶ متر از ارتفاع، حداکثر بوده و مجددا روند نزولی به خود می گیرد. نتایج نشان داد که ترکیب زهکش، پتوی رسی و پرده رسی می تواند به طور میانگین موجب کاهش ۸۳ درصدی سرعت جریان، ۵/۱۵ درصدی دبی نشت جریان و ۵/۹ درصدی از بار آبی در پائین دست سد گردد. این ترکیب در مقایسه با سایر سناریوها نقش اصلی کاهندگی را داشته و پایداری سد را تامین می نماید.

کلیدواژه ها:

المان های آب بندی ، نشت ، سد البرز ، SEEP/W