آشکارسازی مردمک به منظور استفاده در سیستم های امنیتی تشخیص هویت از طریق عنبیه

یکی از دقیق ترین مشخصه های تشخیص هویت، الگوی عنبیه چشم است. عمل تشخیص هویت شامل چهار مرحله است که به ترتیب عبارتند از: بخش بندی، نرمال سازی، استخراج ویژگی و تطابق. بخش بندی به عنوان اولین مرحله سامانه تشخیص هویت دارای اهمیت زیادی است که در صورت عدم انجام دقیق آن تحت تاثیر نویزهایی از قبیل مژه ها، پلک ها و انعکاسات نور، کارایی سیستم پایین می آید. بخش بندی دقیق مردمک، اولین و مهمترین گام در تعیین موقعیت عنبیه است. اکثر روش های موجود برای تعیین مرزهای داخلی (مرز مردمک و عنبیه) و خارجی (مرز عنبیه و صلبیه) دقت کافی نداشته و نسبت به اثرات نویز و انعکاس مولفه های نوری، حساس می باشند. همچنین تصاویر استفاده شده در آن ها نیز دارای محدودیت هایی از جمله زاویه دید و جهت نگاه به لنز دوربین هستند. در این مقاله، ابتدا یک روش پیش پردازش پایدار به منظور حذف مولفه های ناشی از انعکاس نور در مردمک ارائه شده است. در مرحله ی بعد، ابتدا موقعیت و محل تقریبی مردمک در تصویر چشمی با استخراج ویژگی های هندسی از تصویر و سپس با استفاده از یک طبقه بند فازی تعیین شده است. در نهایت، از فیلتر دایروی جهت آشکارسازی و بخش بندی دقیق مردمک استفاده شده است. بر اساس نتایج آزمایشات، روش پیشنهادی نسبت به نویز و عوامل انعکاس نور مقاوم بوده و برای تعیین مرز داخلی عنبیه با نرخ تشخیص ۹۸.۵% و ۹۷.۶% به ترتیب بر روی پایگاه داده های UBIRIS و پایگاه داده تهیه شده توسط نویسندگان، عملکرد بهتری در مقایسه با الگوریتم های برتر سال های اخیر داشته است.

کلیدواژه ها:

تشخیص هویت ، بازشناسی عنبیه ، بخش بندی مردمک ، طبقه بند فازی ، استخراج ویژگی