تاثیر روش های مختلف آموزش فعالیت بدنی در کودکان و نوجوانان مبتلا به اضافه وزن

مقدمه: با توجه به روند روز افزون چاقی و تاثیر کاهش فعالیت بدنی در افزایش بروز اضافه وزن کودکان و نوجوانان و محدودیت خانواده­ها برای رفت و آمد و شرکت فرزندان در کلاس­های ورزش، دست­یابی به شیوه مناسب ارایه آموزش فعالیت بدنی در منزل ضروری به­نظر می­رسد.مواد و روش­ها: این مطالعه مداخله­ای غیر دارویی، به مدت شش ماه از اردیبهشت تا آبان ۱۳۸۶ در بین ۱۰۵ نفر از کودکان و نوجوانان ۱۸-۶ ساله مبتلا به چاقی که به­طور تصادفی در سه گروه ۳۵ نفری قرار گرفتند انجام شد. تغذیه و رفتار درمانی در همه گروه­ها به­صورت یکسان ارایه گردید ولی آموزش فعالیت فیزیکی در گروه اول به­صورت شرکت در کلاس­های آموزش فعالیت فیزیکی ۲ بار در هفته، در گروه دوم با در اختیار قرار دادن CD آموزشی و در گروه سوم آموزش به­صورت چهره به چهره انجام شد. قبل و بعد از مداخله شاخص­های آنتروپومتریک اندازه­گیری و ثبت شد.نتایج: میانگین نمایه توده بدنی (BMI) در افراد شرکت­کننده در کلاس­های فعالیت فیزیکی و گروه تحت آموزش با CD، بعد از مداخله به­طور معناداری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافته بود ولی اختلاف معناداری بین سه روش مختلف آموزش فعالیت بدنی مشاهده نشد.نتیجه­گیری: یافته­ها نشان داد روش آموزش با CD نیز در کاهش BMI کودکان و نوجوانان مبتلا به اضافه وزن و چاقی به اندازه شیوه آموزش چهره به چهره و شرکت در کلاس فعالیت بدنی، تاثیرگذار است. تعمیم این قبیل مداخلات می­تواند در سطح جامعه موثر باشد.مقدمه: با توجه به روند روز افزون چاقی و تاثیر کاهش فعالیت بدنی در افزایش بروز اضافه وزن کودکان و نوجوانان و محدودیت خانواده­ها برای رفت و آمد و شرکت فرزندان در کلاس­های ورزش، دست­یابی به شیوه مناسب ارایه آموزش فعالیت بدنی در منزل ضروری به­نظر می­رسد. مواد و روش­ها: این مطالعه مداخله­ای غیر دارویی، به مدت شش ماه از اردیبهشت تا آبان ۱۳۸۶ در بین ۱۰۵ نفر از کودکان و نوجوانان ۱۸-۶ ساله مبتلا به چاقی که به­طور تصادفی در سه گروه ۳۵ نفری قرار گرفتند انجام شد. تغذیه و رفتار درمانی در همه گروه­ها به­صورت یکسان ارایه گردید ولی آموزش فعالیت فیزیکی در گروه اول به­صورت شرکت در کلاس­های آموزش فعالیت فیزیکی ۲ بار در هفته، در گروه دوم با در اختیار قرار دادن CD آموزشی و در گروه سوم آموزش به­صورت چهره به چهره انجام شد. قبل و بعد از مداخله شاخص­های آنتروپومتریک اندازه­گیری و ثبت شد. نتایج: میانگین نمایه توده بدنی (BMI) در افراد شرکت­کننده در کلاس­های فعالیت فیزیکی و گروه تحت آموزش با CD، بعد از مداخله به­طور معناداری نسبت به قبل از مداخله کاهش یافته بود ولی اختلاف معناداری بین سه روش مختلف آموزش فعالیت بدنی مشاهده نشد. نتیجه­گیری: یافته­ها نشان داد روش آموزش با CD نیز در کاهش BMI کودکان و نوجوانان مبتلا به اضافه وزن و چاقی به اندازه شیوه آموزش چهره به چهره و شرکت در کلاس فعالیت بدنی، تاثیرگذار است. تعمیم این قبیل مداخلات می­تواند در سطح جامعه موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش فعالیت بدنی ، کودکان ، نوجوانان ، چاقی ، نمایه توده بدنی.