سه دهه پژوهش در موضوع اشتغال در بازار کار ورزش ایران: نگاهی به موانع سطوح خرد، میانی و کلان

هدف: پژوهش حاضر از طریق ترکیب تحقیقات پیشین با هدف واکاوی موانع اشتغال در بازار کار ورزش ایران در سه سطح خرد، میانی و کلان انجام شد.روش شناسی: این پژوهش از نوع کیفی با روش فراترکیب (سنتزپژوهی) اجرا شد. جامعه آماری کلیه مطالعات داخلی انجام شده در بازه زمانی بین سال های ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۲ بود. در این راستا ۳۱ مقاله به صورت هدفمند انتخاب گردید و با استفاده از الگوی هفت مرحله ای سندلوسکی و باروسو (۲۰۰۷)، یافته های پژوهش های پیشین مرتبط با اهداف پژوهش، بررسی، تجمیع، ترکیب و تفسیر شد. همچنین داده ها با استفاده از روش کدگذاری شناسایی و اعتبار آن، از طریق آزمون کاپای کوهن (۶۱۷/۰) تایید گردید.یافته ها: بر اساس یافته ها، موانع اشتغال در بازارکار ورزش در سه سطح خرد، میانی، و کلان در ۶۶ مضمون فرعی و ۱۳ مضمون اصلی طبقه بندی شد.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که اشتغال در بازار کار ورزش ایران با موانع متعددی روبرو است. برای غلبه بر این چالش ها، اتخاذ رویکردی جامع و بلندمدت توسط سیاست گذاران، مدیران و فعالان اقتصادی و کارجویان این حوزه ضروری است. در سطح خرد، مهارت آموزی و تقویت ویژگی های شخصیتی، در سطح میانی، اصلاح نظام آموزشی، ایجاد نظام بازار کار، تدوین برنامه راهبردی، تقویت تشکل ها و نهادهای مرتبط با ورزش و افزایش حمایت ها؛ در سطح کلان، اصلاحات اقتصادی، بهبود روابط سیاسی، حمایت های اجتماعی، پیشرفت فناوری و تغییرات قانونی می تواند به ایجاد فرصت های شغلی جدید و پایدار در ورزش ایران منجر شود.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، بازار کار ، صنعت ورزش ، کارآفرینی