راهنمای طراحی منظر صوتی پارک ها، تفرجگاه ها و فضاهای سبز شهرینمونه مورد مطالعه: پارک شفق، تهران

امروزه بوستان های شهری به ویژه در شهرهای پرجمعیت جزء لاینفک مجموعه های زیستی و فضاهای عمومی شهری محسوب می شوند، به طوری که نقش اساسی در رفع نیازهای اجتماعی و فردی ساکنان و شهروندان دارند. فضاهای طبیعی و سبز کارکردهای متنوعی در شهر دارند که علاوه بر مباحث زیبایی شناسانه می توان به عملکرد آنها به ویژه خدمات اکوسیستمی اشاره کرد. درک ابعاد منظر صوتی و بازشناسی واکنش های حسی کاربران نسبت به محیط شنیداری در فضاهای شهری می تواند به تصمیم گیری آگاهانه تر در مورد طراحی محیط شهری و ارتقای رضایتمندی کاربران و مطلوبیت فضای شهری کمک کند. پژوهش حاضر در پی پاسخ این سوال است که منظر صوتی برای پارک ها، تفرجگاه ها و فضاهای سبز درون شهری دارای چه ابعاد و ویژگی هایی است و گام های طراحی شهری مبتنی بر آن شامل چه مراحلی است؟ در پاسخ به این سوال، پژوهش به ۲ روش کمی و کیفی انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای-اسنادی و میدانی می باشد. پس از مطالعات اسنادی، مطالعات میدانی به صورت بازدید از محدوده مورد مطالعه و گردآوری داده های فیزیکی در ۱۷ نقطه و سنجش کمی صوت بوده است

کلیدواژه ها:

منظر صوتی ، پارک و فضای سبز ، تفرجگاه ، آلودگی صوتی ، طراحی شهری ، پارک شفق