بررسی رابطه سبک زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه عطار)

زمینه و اهداف: با توجه به اهمیت پیشرفت تحصیلی دانشجویان و عوامل تاثیر گذار بر آن و همچنین با در نظر گرفتن کاهش پیشرفت تحصیلی، میزان پیش بینی پذیری هریک از متغیرهای سبک زندگی و عملکرد تحصیلی در این پژوهش بررسی می گردد. روش بررسی: در یک مطالعه همبستگی، نمونه ۱۵۰ نفری از دانشجویان دانشگاه عطار در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ که تعدادشان ۶۵۷ نفر بود از طریق فرمول نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه سبک زندگی، عملکرد تحصیلی درتاج روی نمونه های مورد نظر اجرا شد. اطلاعات خام به وسیله نرم افزار SPSS ۱۶ و با اجرای آزمون های توصیفی (فراوانی، شاخص های مرکزی، شاخص های پراکندگی) و استنباطی از جمله همبستگی، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر صورت گرفت.یافته های پژوهش: از بین مولفه های سبک زندگی، سه مولفه محتاط بودن، نیاز به تایید و تعلق داشتن، قدرت پیش بینی، پیشرفت تحصیلی را دارند. بین سبک زندگی و عملکرد تحصیلی با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود ندارد.نتیجه گیری: در بررسی سبک زندگی و عملکرد تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان می توان اینگونه برداشت کرد که کیفیت زندگی و سبک زندگی دانشجویان و عملکرد تحصیلی ارتباطی با یکدیگر ندارند و در بین مولفه های سبک زندگی تنها نیاز به تایید بودن و تعلق اجتماعی و محتاط بودن می توانند کیفیت زندگی را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، عملکرد تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، دانشگاه عطار