نقش سبک های فرزند پروری والدین در پیش بینی سازگاری اجتماعی کودکان لجباز و نافرمان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSYEDUCON01_0693
تاریخ نمایه سازی: 24 مرداد 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی نقش سبک های فرزند پروری والدین در پیش بینی رشد اجتماعی کودکان لجباز و نافرمان انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع پژوهش های کاربردی و از لحاظ جمع آوری داده ها با توجه به بررسی رابطه بین متغیرها ، از نوع توصیفی به روش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مقاطع ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ به تعداد ۱۵ مدرسه فعال می باشند . شیوه نمونه گیری بدین صورت بود که از بین مدارس ، ۴ مدرسه بصورت نمونهگیری خوشهای و از طریق روش کوهن با توجه به حجم جمعیت نمونه ، جمعیت نمونه به تعداد ۳۳۳ مدرسه ابتدایی انتخاب و کلیه کودکان انتخاب شده به تعداد ۲۳۶ کودک نیز در پژوهش قرار گرفتند که از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد ۲۳۶ کودک (در هر دو جنس) انتخاب شدند. افراد مورد پژوهش پرسشنامه سبک های فرزند پروری بامریند (۱۹۷۳) و پرسشنامه سازگاری کودکان دخانچی (۱۳۷۷) را تکمیل نمودند و داده های بدست آمده با نرم افزار spss و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون فرضیه های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان ضریب همبستگی مشاهده شده بین سازگاری اجتماعی کودکان و سبک های فرزندپروری والدین ارتباط دارد. از نظر آماری نتایج تحلیل داده ها نشان داد که ضریب همبستگی بین سبک های فرزندپروی سهل گیرانه و مقتدرانه با سازگاری اجتماعی کودکان در سطح معناداری ۰۵/۰> p مثبت و معنی دار است اما ضریب همبستگی پیرسون بین سبک فرزندپروری مستبدانه و سازگاری اجتماعی کودکان در سطح اطمینان ۹۵ درصد رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد، سبک فرزندپروری مقتدرانه در سطح معنی داری آزمون (۰.۰۰۰۱) بهترین متغیر برای پیش بینی سازگاری اجتماعی کودکان کودکان است. با استناد به یافته های به دست آمده از این پژوهش می توان گفت، سبک های فرزندپروری یکی از پیش بینی کننده های مهم رشدی بویژه در حیطه اجتماعی کودکان است. لیکن تفاوتی که در این پژوهش با سایر پژوهش های انجام شده دارد، این است که نتایج ارتباط بین سبک سهل گیرانه و سازگاری اجتماعی کودکان را نشان می دهد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان بیان نمود که زمانی که والدین در روش های تربیتی خود در مورد فرزندشان ثابت قدم هستند، رفتارهای ابراز وجود و اعتماد را به آنها ارائه می دهند، به گفته های کودکان خود گوش می سپارند و گفتگو با آنها را ترویج می دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اصغر تنبا
گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر