رابطه انگیزش درونی و بیرونی با خودکارآمدی خلاق دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان های شهر کرج

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه انگیزش درونی و بیرونی با خودکارآمدی خلاق دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان های شهر کرج صورت گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر دبیرستانهای شهرستان کرج بود که در سال تحصیلی۱۴۰۳ -۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه تعداد ۲۰۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. به این صورت که در مرحله اول از بین ۱۰ دبیرستان پسرانه ۵ دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب شده و در مرحله بعد از هر دبیرستان تعداد ۴۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس جهت گیری های انگیزشی(MO) والرند و همکاران )۲۰۰۵) و پرسشنامه خودکارآمدی خلاق بیگیتو (۲۰۰۶) بودند. در پژوهش حاضر پایایی پرسشنامه های مذکوربا استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. در این پژوهش آزمون فرضیه ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شده است. نتایج تحلیل نشان داد که بین انگیزش درونی و انگیزش بیرونی، چالش گری، کنجکاوی، تبحر مستقل، خوشایندی معلم و وابستگی به معلم با خودکارآمدی خلاق رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون به روش ورود همزمان نشان داد که متغیر های پیش بین۸۷/۰ درصد از خودکارآمدی خلاق را تبیین می کند که در سطح ۰۱/۰ >p معنی دار است.

کلیدواژه ها:

انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، خودکارآمدی خلاق.