افزایش اثر ضد قارچی نانو ذرات سلنیوم بیوسنتز شده با استفاده از آسپرژیلوس فومیگاتوس

مقدمه: سنتزهای سبز (زیستی) بهعنوان روش های جدید سنتز نانو ذرات با رویکردی ساده، زیست سازگار، بی خطر و اقتصادی میتوانند جایگزین روشهای شیمیایی و فیزیکی باشند. قارچها قادر به تبدیل برخی یونهای سمی به اشکال کمتر سمی، از جمله نانو ذرات هستند. نانو ذرات با اندازه ۱ تا ۱۰۰ نانومتر دارای خواص کوانتومی منحصر به فرد میباشند. امروزه معضلات مقاومتهای دارویی در گونههای مختلفی از قارچها دیده میشود. نانو ذرات سلنیوم (SeNPs) از موادی هستند که خاصیت ضد قارچی آنها گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ضد قارچی نانو ذرات سلنیوم بیوسنتز شده با استفاده از آسپرژیلوس فومیگاتوس بود.مواد و روش ها: به این منظور SeNPs به کمک قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس با غلظت مشخص بیوسنتز شدند. حضور نانو ذرات با روش های مختلف از جمله UV-Vis، FT-IR، FE-SEM، EDX، XRD، DLS و Zeta potential اثبات شد. سپس تعیین حساسیت بر اساس حداقل غلظت بازدارندگی رشد به کمک تست Minimum Inhibitory Concentration (MIC)، بر روی سویههای استاندارد قارچی تیمار شده با SeNPs انجام شد.نتایج: پس از تایید نتایج حاصل از بیوسنتز نانو ذرات، MIC برای ایتراکونازول و آمفوتریسین B علیه سویه‎های استاندارد قارچی مورد مطالعه بهترتیب، ۸ و ۴ میکروگرم در میلیلیتر بود. در حالی که مقادیر MIC برای نمونههای تیمار شده با SeNPs به ۱ میکروگرم در میلیلیتر و کمتر از آن کاهش یافت.نتیجه گیری: با توجه به ایجاد روند صعودی مقاومت قارچ‎های فرصتطلب نسبت به داروهای ضد قارچی هدف، به کارگیری نانو ذرات سلنیوم زیستی حتی در غلظت‎های پایین نیز می‎تواند اثرات بازدارندگی مطلوبی بر روی رشد عوامل بیماریزای قارچی داشته باشد.مقدمه: سنتزهای سبز (زیستی) بهعنوان روش های جدید سنتز نانو ذرات با رویکردی ساده، زیست سازگار، بی خطر و اقتصادی میتوانند جایگزین روشهای شیمیایی و فیزیکی باشند. قارچها قادر به تبدیل برخی یونهای سمی به اشکال کمتر سمی، از جمله نانو ذرات هستند. نانو ذرات با اندازه ۱ تا ۱۰۰ نانومتر دارای خواص کوانتومی منحصر به فرد میباشند. امروزه معضلات مقاومتهای دارویی در گونههای مختلفی از قارچها دیده میشود. نانو ذرات سلنیوم (SeNPs) از موادی هستند که خاصیت ضد قارچی آنها گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ضد قارچی نانو ذرات سلنیوم بیوسنتز شده با استفاده از آسپرژیلوس فومیگاتوس بود. مواد و روش ها: به این منظور SeNPs به کمک قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس با غلظت مشخص بیوسنتز شدند. حضور نانو ذرات با روش های مختلف از جمله UV-Vis، FT-IR، FE-SEM، EDX، XRD، DLS و Zeta potential اثبات شد. سپس تعیین حساسیت بر اساس حداقل غلظت بازدارندگی رشد به کمک تست Minimum Inhibitory Concentration (MIC)، بر روی سویههای استاندارد قارچی تیمار شده با SeNPs انجام شد. نتایج: پس از تایید نتایج حاصل از بیوسنتز نانو ذرات، MIC برای ایتراکونازول و آمفوتریسین B علیه سویه‎های استاندارد قارچی مورد مطالعه بهترتیب، ۸ و ۴ میکروگرم در میلیلیتر بود. در حالی که مقادیر MIC برای نمونههای تیمار شده با SeNPs به ۱ میکروگرم در میلیلیتر و کمتر از آن کاهش یافت. نتیجه گیری: با توجه به ایجاد روند صعودی مقاومت قارچ‎های فرصتطلب نسبت به داروهای ضد قارچی هدف، به کارگیری نانو ذرات سلنیوم زیستی حتی در غلظت‎های پایین نیز می‎تواند اثرات بازدارندگی مطلوبی بر روی رشد عوامل بیماریزای قارچی داشته باشد.