بررسی اثر عصاره آبی بذر درمنه کوهی بر پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی

مقدمه: لیشمانیازیس جلدی یک بیماری عفونی آندمیک در ایران می باشد. عدم موفقیت در درمان کامل بیماری با استفاده از درمان های رایج، استفاده از گیاهان دارویی موثر را ضروری می سازد. گونه های مختلف گیاه آرتمیزیا فعالیت ضدلیشمانیایی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کشندگی عصاره آبی بذر درمنه کوهی بر لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از بذر گیاه آرتمیزیا اوچری عصاره آبی تهیه گردید. عصاره آبی آرتمیزیا اوچری در غلظت های ۲۵، ۲۰۰،۵۰،۱۰۰ و ۴۰۰ میکروگرم در میلی لیتر (µg/ml) تهیه گردید. اثر غلظت های مختلف عصاره بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور، ماکروفاژهای غیرآلوده و ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت لیشمانیا ماژور با آزمون های MTT و فلوسایتومتری بررسی شدند. تاثیر عصاره بر ایجاد آپوپتوز در پروماستیگوت ها با روش فلوسایتومتری بررسی شد.نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) صورت گرفت و مشخص گردید که افزایش زمان و غلظت عصاره آبی آرتمیزیا اوچری باعث کاهش معنادار (۰۵/۰P≤) تعداد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور شد به طوری که در غلظت ۴۰۰ و ۲۰۰ میکروگرم در میلی لیتر از عصاره رشد انگل به طور کامل متوقف شد. درصد ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت برای گروه درمان شده با غلظت ۱۰۰ میکروگرم در میلی لیتر ۸۴/۱۱ درصد و برای گروه کنترل ۲۸ درصد بود. IC۵۰ عصاره برای پروماستیگوت ها ۵/۳۷ میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد به طوری که در این غلظت ۵۰ درصد ممانعت از رشد وجود داشت.نتیجه گیری: عصاره آبی بذر آرتمیزیا اوچری در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت و آماستیگوت های لیشمانیا ماژور در ماکروفاژها اثر مطلوب داشت و عصاره توانست در ۲۸/۹ درصد پروماستیگوت ها ایجاد آپوپتوز کند.مقدمه: لیشمانیازیس جلدی یک بیماری عفونی آندمیک در ایران می باشد. عدم موفقیت در درمان کامل بیماری با استفاده از درمان های رایج، استفاده از گیاهان دارویی موثر را ضروری می سازد. گونه های مختلف گیاه آرتمیزیا فعالیت ضدلیشمانیایی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کشندگی عصاره آبی بذر درمنه کوهی بر لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه از بذر گیاه آرتمیزیا اوچری عصاره آبی تهیه گردید. عصاره آبی آرتمیزیا اوچری در غلظت های ۲۵، ۲۰۰،۵۰،۱۰۰ و ۴۰۰ میکروگرم در میلی لیتر (µg/ml) تهیه گردید. اثر غلظت های مختلف عصاره بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور، ماکروفاژهای غیرآلوده و ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت لیشمانیا ماژور با آزمون های MTT و فلوسایتومتری بررسی شدند. تاثیر عصاره بر ایجاد آپوپتوز در پروماستیگوت ها با روش فلوسایتومتری بررسی شد. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) صورت گرفت و مشخص گردید که افزایش زمان و غلظت عصاره آبی آرتمیزیا اوچری باعث کاهش معنادار (۰۵/۰P≤) تعداد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور شد به طوری که در غلظت ۴۰۰ و ۲۰۰ میکروگرم در میلی لیتر از عصاره رشد انگل به طور کامل متوقف شد. درصد ماکروفاژهای آلوده به آماستیگوت برای گروه درمان شده با غلظت ۱۰۰ میکروگرم در میلی لیتر ۸۴/۱۱ درصد و برای گروه کنترل ۲۸ درصد بود. IC۵۰ عصاره برای پروماستیگوت ها ۵/۳۷ میکروگرم در میلی لیتر به دست آمد به طوری که در این غلظت ۵۰ درصد ممانعت از رشد وجود داشت. نتیجه گیری: عصاره آبی بذر آرتمیزیا اوچری در از بین بردن پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت و آماستیگوت های لیشمانیا ماژور در ماکروفاژها اثر مطلوب داشت و عصاره توانست در ۲۸/۹ درصد پروماستیگوت ها ایجاد آپوپتوز کند.