مقدمه: همدلی یکی از عملکردهای شناختی ویژه ای است که نقش مهمی در تکامل رفتارهای اجتماعی و تشکیل
حافظه اجتماعی بازی می کند. مطالعات مختلف نشان داده اند که هورمون های جنسی نظیر
تستوسترون در برابر اختلالات شناختی و رفتاری اثرات محافظت نورونی دارند و می توانند در بروز رفتارهای اجتماعی و شناختی اهمیت به سزایی داشته باشند. لذا در این مطالعه نقش هورمون
تستوسترون در رفتارهای اجتماعی و نیز حافظه تشخیص شی جدید و رفتارهای شبه اضطرابی در مدل
همدردی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی تعداد ۳۲ راس موش صحرایی نر گنادکتومی شده در ۴ گروه شامل گروه های کنترل، درد، مشاهده گر دریافت کننده حلال، مشاهده گر دریافت کننده
تستوسترون تقسیم شدند. درد احساسی از یک هم خانواده درگیر در درد (دریافت کننده پنج مرتبه تزریق فرمالین) به یک موش هم خانواده مشاهده کننده دردکشیدن منتقل می شد. گروه های مشاهده کننده قبل از مشاهده درد کشیدن موش هم خانواده حلال یا
تستوسترون دریافت می کردند. پس از آن آزمون های حافظه اجتماعی، حافظه تشخیص شی جدید و رفتارهای شبه اضطرابی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که در گروه درد،
حافظه اجتماعی و همچنین حافظه تشخیص شی جدید نسبت به گروه کنترل مختل شده و رفتارهای شبه اضطرابی افزایش یافت. از طرف دیگر تزریق
تستوسترون توانست اختلال
حافظه اجتماعی و حافظه تشخیص شی جدید و همچنین رفتارهای شبه اضطرابی را تا حدودی بهبود بخشد.نتیجه گیری: بنابر نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که
همدردی سبب ایجاد رفتار شبه اضطرابی، اختلال
حافظه اجتماعی و حافظه تشخیص شی جدید می شود و هورمون
تستوسترون می تواند تا حدودی نقش حفاظتی در برابر آسیب های شناختی و رفتاری ناشی از همدلی در موش صحرایی شود.مقدمه: همدلی یکی از عملکردهای شناختی ویژه ای است که نقش مهمی در تکامل رفتارهای اجتماعی و تشکیل
حافظه اجتماعی بازی می کند. مطالعات مختلف نشان داده اند که هورمون های جنسی نظیر
تستوسترون در برابر اختلالات شناختی و رفتاری اثرات محافظت نورونی دارند و می توانند در بروز رفتارهای اجتماعی و شناختی اهمیت به سزایی داشته باشند. لذا در این مطالعه نقش هورمون
تستوسترون در رفتارهای اجتماعی و نیز حافظه تشخیص شی جدید و رفتارهای شبه اضطرابی در مدل
همدردی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی تعداد ۳۲ راس موش صحرایی نر گنادکتومی شده در ۴ گروه شامل گروه های کنترل، درد، مشاهده گر دریافت کننده حلال، مشاهده گر دریافت کننده
تستوسترون تقسیم شدند. درد احساسی از یک هم خانواده درگیر در درد (دریافت کننده پنج مرتبه تزریق فرمالین) به یک موش هم خانواده مشاهده کننده دردکشیدن منتقل می شد. گروه های مشاهده کننده قبل از مشاهده درد کشیدن موش هم خانواده حلال یا
تستوسترون دریافت می کردند. پس از آن آزمون های حافظه اجتماعی، حافظه تشخیص شی جدید و رفتارهای شبه اضطرابی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که در گروه درد،
حافظه اجتماعی و همچنین حافظه تشخیص شی جدید نسبت به گروه کنترل مختل شده و رفتارهای شبه اضطرابی افزایش یافت. از طرف دیگر تزریق
تستوسترون توانست اختلال
حافظه اجتماعی و حافظه تشخیص شی جدید و همچنین رفتارهای شبه اضطرابی را تا حدودی بهبود بخشد. نتیجه گیری: بنابر نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که
همدردی سبب ایجاد رفتار شبه اضطرابی، اختلال
حافظه اجتماعی و حافظه تشخیص شی جدید می شود و هورمون
تستوسترون می تواند تا حدودی نقش حفاظتی در برابر آسیب های شناختی و رفتاری ناشی از همدلی در موش صحرایی شود.
