رابطه تمایزیافتگی خود بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زوجین (مطالعه مروری)

تمایزیافتگی خود به ظرفیت افراد برای مدیریت هیجانات، متفکر ماندن در تجارب عاطفی و توانایی تجربه صمیمیت و استقلال در روابط اشاره دارد. تفاوت های فردی در تمایز خود ممکن است بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی تاثیر بگذارد. از آنجایی که افراد با تمایز ضعیف، جدایی و طرد را غیرقابل تحمل و برانگیزاننده اضطراب می دانند، ما فرض کردیم که سطوح مختلف تمایز با استراتژی های مختلف رضایت زناشویی و کیفیت زندگی مرتبط است. بر همین اساس هدف از این مطالعه، استفاده از رویکرد مرور ادبیات برای به دست آوردن بینشی در مورد ارتباط میان تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی و کیفیت زندگی بوده است. در این مطالعه از روش مرور ادبیات با جستجوی منابع مختلف از Google Scholar، Scopus، WOS و ... استفاده گردیده است. یافته های این مطالعه بیانگر این امر است که تمایز خود تاثیر معنی داری بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی دارد.

کلیدواژه ها:

تمایز خود ، رضایت زناشویی ، کیفیت زندگی