علامه طباطبایی و استدلال های زبان بنیاد

؛«استدلال زبان بنیاد» استدلالی از ساختار زبان برای فهم ساختار جهان است. این نحوه استدلال اگرچه در بستر فلسفه تحلیلی بازنمایی شد، اما می توان نمونه هایی از این استدلال را در سنت فلسفه اسلامی به دست داد. تاثیر مساله بساطت یا ترکب مشتق بر اصالت وجود از نمونه های این استدلال است. در این مقاله به روایتی اجمالی از این تاثیر پرداخته و نوع نگرش علامه به این استدلال را بررسی می کنیم. لذا روشن خواهد شد که علامه با چنین استدلال هایی در سنت فلسفی موافق نیست. استدلال علامه بر وجود رابط به ظاهر در زمره استدلال های زبان بنیاد جای دارد و اگر چنین باشد نوعی ناسازگاری در مواجهه علامه با این مدل استدلال به چشم می خورد. با ارائه دو استدلال بدیل بر خارجیت وجود رابط و نقد تقریر شارحان علامه از استدلال او، این استدلال را از ذیل استدلال های زبان بنیاد خارج خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

استدلال های زبان بنیاد ، وجود رابط ، خلط حقیقت