پیشبینی استرس والدینی بر اساس رنج مراقبتی در مادران دارای کودکان با نیاز ویژه

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس والدینی بر اساس رنج مراقبتی در مادران دارای کودکان با نیاز ویژه شهرشاهین شهر به انجام رسیده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل تمامیمادران کودکان با نیاز ویژه شهر شاهین شهر در سال ۱۴۰۲ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۰۰نفر برای انجام این پژوهش انتخاب شدند که ۱۷۷ نفر از آنها به فرم کوتاه مقیاس استرس والدینی آبدین (۱۹۹۰) وپرسشنامه رنج مراقبتی المستا و همکاران (۱۹۹۶) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده از طریق تحلیل رگرسیون، معادلاتساختاری و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان داده است که استرس والدینی بر اساس رنجمراقبتی (خرده مقیاس های فشار کلی، تنهایی، درگیری عاطفی) در مادران کودکان با نیاز ویژه شهر شاهین شهر قابلپیش بینی می باشد (۰۵ / ۰ > P). بنابراین هرچه فشار کلی، تنهایی، درگیری عاطفی در مادران دارای کودکان با نیاز ویژهبیشتر باشد، استرس و رنج مراقبتی بیشتری را تجربه می نمایند.

کلیدواژه ها:

استرس والدینی ، تنهایی ، درگیری عاطفی ، رنج مراقبتی