اثربخشی فرزند پروری مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان تک والد

زمینه و هدف: تحصیل از مهمترین دغدغه های هر نظام آموزشی در تمامی جوامع است. موفقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان هر جامعه نشان دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدف یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است. اهمال کاری به عنوان الگویی شناخته می شود که باعث کاهش سطوح عملکرد شده، رفتارهای مطالعاتی را به تاخیر می اندازد و سطوح تحمل خستگی را کاهش می دهد، باعث پرهیز از انجام کار و مدیریت کار آمد زمان می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی فرزند پروری مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان تک والد انجام شده است.روش: روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان تک والد مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر ساری در سال ۱۴۰۲ بودند. ۲۸ نفر بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی را در دو نوبت (پیش آزمون و پس آزمون) تکمیل کردند. در ابتدا بر روی هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه مشاوره گروهی ۹۰ دقیقه ای هفته ای یک بار بر روی گروه آزمایش اعمال و در نهایت از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمره متغیر اهمال کاری تحصیلی گروه آزمایش در پسآزمون نسبت به میانگین گروه کنترل، معنادار بوده است. نتیجه گیری: بنابراین فرزند پروری مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان تک والد تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

فرزند پروری مبتنی بر تعهد و پذیرش ، اهمال کاری تحصیلی ، دانش آموزان تک والد