اثربخشی توانبخشی بیماران دارای کمردرد مزمن بر خشنودی شغلی و کیفیت زندگی آنان

زمینه و هدف: یش بینی اثربخشی توانبخشی بیماران دارای کمردرد مزمن بر خشنودی شغلی و کیفیت زندگی آنان بود.روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افرادی که در ۳ ماهه زمستان ۱۴۰۱ که دارای کمردرد مزمن بوده و به کلینیک سناباد(مشهد) مراجعه کرده اند، بود که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه مبتنی بر هدف و تعداد، ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش ما را تشکیل دادند. این ۳۰ نفر به طور کاملا تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، جلسات توانبخشی را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل: پرسشنامه کیفیت زندگی(۳۶ SF-) واروشربون( ۱۹۹۲) و خشنودی شغلی اسمیت (۱۹۶۹) بود. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از روش های فراوانی، انحراف معیار، میانگین و آزمون کوواریانس استفاده شد. داده های آماری را با کمک روش های آماری و نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتندیافته ها: نتایج نشان داد که اجرای برنامه توانبخشی بر خشنودی شغلی و کیفیت زندگی افراد دارای کمردرد مزمن اثربخش بوده است. انجام تدابیر مدیریتی و حمایت های اجتماعی و بهبود شرایط محیطی در راستای مقابله با مشکلات و افزایش کیفیت زندگی افراد، می تواند شرایط افرادی که دارای کمردرد مزمن هستند، را تا حد زیادی بهبود بخشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر آن است که اجرای برنامه توانبخشی بر روی افراد دارای کمردرد مزمن یک روش مناسب برای افزایش خشنودی شغلی و درنتیجه افزایش و بهبود کیفیت زندگی است. انجام تدابیر مدیریتی و حمایت های اجتماعی و بهبود شرایط محیطی در راستای مقابله با مشکلات و افزایش کیفیت زندگی افراد، می تواند شرایط افرادی که دارای کمردرد مزمن هستند، را تا حد زیادی بهبود بخشد. رویارویی با مشکلات به منظور کاهش، کنترل و پیشگیری از مسائل شغلی و زندگی افراد با افزایش آموزش های از قبیل توانبخشی امکان پذیر است تا بدین وسیله هم کیفیت خدمات درمانی ارتقاء یابد و هم رضایت مندی افراد مراجعه کننده به مراکز فیزیوتراپی به طور چشمگیری افزایش یابد.