بوم سازگان مرجانی جزیره هنگام (خلیج فارس): تاثیرات مواد مغذی مزرعه پرورش میگو و کاهشچراگری ناشی از صید بی رویه بر نشست چسبنده های زیستی

پراکنش آبسنگ های مرجانی خلیج فارس تحت تاثیر تنش های مختلف در سالهای اخیر کاهش یافته است. این حالت اغلببا رشد بی رویه جلبک ها و سایر کفزیان همراه بوده و توانایی اجتماعات مرجانی برای احیاء را مختل می سازد. با اینوجود، مستندات نشان می دهند که آبسنگ های مرجانی می توانند در غیاب عوامل تنشزا، مشروط به نشست و جایگیریمناسب لاروها بازسازی شوند. ازاین رو مطالعه نقش نسبی عوامل کنترل کننده مواد مغذی و چراگری به عنوان زمینه سازنشست لاروهای مرجانی، در تعیین سلامت آبسنگ های مرجانی و ساختار جمعیتی کفزیان در بحث های مدیریتی بسیارمهم است. به منظور تعیین اهمیت نسبی عوامل مواد مغذی و چراگری بر الگوی نشست مرجان های صخره ساز و سایرجوامع کفزی در نواحی مرجانی جزیره هنگام، طراحی آزمایش به شکل تیمارهای چهارگانه و دستکاری آزمایشی ازلحاظ عوامل مواد مغذی و چراگری و از ابتدای پاییز ۱۳۹۸ تا انتهای تابستان ۱۴۰۰ در چهار دوره زمانی بهار،۲۰ طی ۲۱ ماه اجرا شد. نتایج آماری ×۲۰ cm تابستان، پاییز و بازه زمانی یکساله روی کاشی های سرامیک با اندازهنشان دهنده تاثیر غالب مواد مغذی در کنترل نشست اجتماعات کفزی در مقایسه با عامل چراگری در بوم سازگان مرجانیدر بو مسازگان مرجانی جزیره (bottom-up) " جزیره هنگام بود. این موضوع نشانگر اهمیت مکانیسم "کنترل از پایینهنگام است. با توجه به مطالعه حاضر میتوان نتیجهگیری کرد که اگر با تعدیل شرایط تنشزای جهانی و موضعی،آبسنگهای مرجانی جزیره هنگام در جهت باززایی و احیاء قرار بگیرند، شدت چراگری در صورت شرایط مواد مغذیبالای محیطی قادر به رفع زیتوده جلبکی و چسبنده های زیستی رقیب نخواهد بود و لاروهای مرجانی شرایط نشست ورشد پسانشست را پیدا نخواهند کرد؛ بنابراین، جلوگیری از احداث مزارع پرورش میگودر مجاورت بوم سازگان هایمرجانی ونیز صید بی رویه بایستی مورد توجه نهادهای مدیریتی قرار بگیرند.

کلیدواژه ها:

بوم سازگان مرجانی ، چسبنده زیستی ، مواد مغذی ، چراگری ، جزیره هنگام ، خلیج فارس