مروری بر چشم انداز رباتیک برای تعامل و همکاری انسان و ربات

بینایی رباتیک که به عنوان بینایی رایانه ای برای رباتها شناخته می شود، فرآیندی حیاتی برای رباتها، جمع آوری وتفسیر اطلاعات دقیق مربوط به اعمال ، اهداف و ترجیحات انسان است که به رباتها این امکان را می دهد خدمات مفیدتری را به مردم ارائه دهند. این بررسی و مرور سیستماتیک یک تحلیل جامع بینش رباتیک در تعامل و همکاری انسانوربات (HRI/C) در ۱۰ سال گذشته ارائه می کند .همچنین تجزیه و تحلیل عمیقی از روندهای فعلی ، حوزه های رایج ، معیارهای عملکرد و چالش های آینده ارائه می دهد. بینایی رباتیک اغلب در تشخیص عمل و ژست ، حرکت ربات در فضاهای انسانی ، تحویل اشیا و اقدامات مشارکتی استفاده می شد.ربات ها باید بتوانند بر روی اطلاعات بصری به شیوه ای مناسب عمل کنند .الگوریتمی که از داده های بصری استفاده می کند ممکن است به اندازه کافی قوی نباشد که در شرایط واقعی مربوط به HRI/C ، عمل کند. اگرچه داده های بصری ممکن است به درک بهتر چند وجهی از حالات، اقدامات و مشارکت انسان با ربات کمک کند، اما این چشم انداز هنوز با چالش هایی همراه است . برای اینکه ربات وظیفه یا عملکرد خود را درک کند، ممکن است ربات ها به داده های آموزشی بزرگ برای کارهای جدید نیاز داشته باشند و یا نیاز به دسترسی به قابلیت های پردازشی داشته باشند که در پلتفرم روباتیک در دسترس نیستند(مثلا چندین پردازنده گرافیکی ). عملکرد سخت افزار را می توان با پردازش روی ربات در مقایسه با پردازش ابری و در دسترس بودن ، عملکرد و هزینه راهحل های سخت افزاری ، مانند دوربین RGB-D به عنوان منبع ارزانقیمت اطلاعات عمق در مقایسه با جایگزین های گران قیمت مانند حسگرهای برد لیزر، محدود کرد .

کلیدواژه ها:

ربات ، دید رباتیک ، تعامل انسان و ربات (HRI/C) ، حسگرهای RGB-D