ارتباط سطح فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح فعالیت بدنی با کیفیت زندگی و سلامت اجتماعی دانشجویان انجام شد. روش پژوهش پس رویدادی یا علی مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ شامل ۴۵۰۰ نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۵۰ نفر تعیین شد که به صورت نمونه گیری در دسترس، جهت پاسخگویی به سوالات پرسشنامه های فعالیت بدنی (شارکی، ۱۹۹۷) کیفیت زندگی SF-۳۶ (برازیر و همکاران، ۲۰۱۱) و سلامت اجتماعی (کییز، ۱۹۹۸) انتخاب شدند. برای توصیف داده های تحقیق از میانگین و انحراف معیار و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تمامی تحلیل ها در سطح P ≤ ۰/۰۵ و با نرم افزار آماری SPSSنسخه ۲۱ انجام شد. یافته ها نشان داد که ارتباط معناداری بین میانگین سطح فعالیت بدنی با ابعاد سلامت جسمانی و سلامت روانی شاخص کیفیت زندگی وجود دارد (P ≤ ۰/۰۵). همچنین ارتباط معناداری بین میانگین سطح فعالیت بدنی با تمامی ابعاد پنجگانه سلامت اجتماعی شامل، همبستگی اجتماعی، انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شکوفایی اجتماعی و پذیرش اجتماعی وجود دارد (P ≤ ۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، سلامت اجتماعی ، فعالیت بدنی ، دانشجویان