ارائه الگویی برای اندازه گیری عملکرد شرکت ها در شرایط درماندگی و عدم درماندگی مالی با تاکید بررابطه حاشیه سود ناخالص، بازده دارایی و گردش موجودی با جریان های نقد

سرمایه گذاری یکی از مهمترین تصمیمات اقتصادی است. اهمیت آن برای رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی به اندازه ای است که آن را به یکی از اهرم های قوی برای رسیدن به توسعه تبدیل نموده است. یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر آن وجود اطلاعات متقارن در بازارهای سرمایه است. زیرا اخذ تصمیمات سرمایه گذاری صحیح مستلزم وجود اطلاعات کافی و شفاف است. مدیریت جریان وجه نقد منجر به موفقیت های بزرگ در شرکت و عدم مدیریت آن موجبات ورشکستگی شرکت ها را فراهم می-کند. هدف پژوهش، ارائه الگویی جهت ارزیابی عملکرد شرکت ها در شرایط درماندگی و عدم درماندگی مالی مبتنی بر جریان های نقد می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده که طی سال های ۱۴۰۰-۱۳۹۱ تعداد ۱۹۷ شرکت به عنوان نمونه انتخاب و برای انجام تحلیل های آماری از روش رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است. یافته های آماری نشان می دهد که باتوجه به معنی‎دار بودن مدل ها در شرکت های درمانده وغیر درمانده، و استخراج دو الگو از آنها می‎توان نتیجه گرفت که بررسی ارتباط بین متغیرهای مستقل (جریان های نقد: عملیاتی، آزاد، حقوق صاحبان سهام و سرمایه ای) و کنترلی (اندازه شرکت، اهرم مالی، کیوتوبین) با متغیرهای وابسته (حاشیه سود ناخالص، بازده دارایی، گردش موجودی) برای ارزیابی عملکرد شرکت ها به خوبی می‎تواند در شرکت‎های نمونه عضو بورس اوراق بهادار تبیین شود. علاوه بر این، برای تشخیص شرکت های درمانده و غیر درمانده از مدل کردستانی و تاتلی که مدل های استخراج شده از آن، در روش تحلیل ممیزی و لوجیت، در سطح دقت ۹۳ % بوده و درایران کاربرد بیشتری دارد، بهره برده شده است.