اثرات وابسته به وضعیت کل های پولی بر فشار بازار ارز در اقتصاد ایران

هدف مطالعه ی حاضر بررسی اثرات وابسته به وضعیت کل های پولی بر فشار بازار ارز در اقتصاد ایران با استفاده از داده های فصلی و طی بازه ی زمانی ۱۴۰۰:۰۳-۱۳۸۰:۰۱ است. بدین منظور ابتدا شاخص فشار بازار ارز در پرتوی رویکرد کوماه (۲۰۰۷) محاسبه شده است؛ نتایج نشان می دهد که شاخص فشار بازار ارز ایران از الگویی غیرخطی تبعیت می کند. پس از آن با استفاده از آزمون ریشه واحد لی و استرازیسیچ (۲۰۰۳) پایایی سری های زمانی با لحاظ یک نقطه ی شکست ساختاری تایید شده است و سپس با بهره گیری از رویکرد پیشنهادی لی و استرازیسیچ (۲۰۰۳)، پسماند سری های زمانی استخراج شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل مارکوف سوئیچینگ گارچ حاکی از آن است که در رژیم پایین فشار بازار ارز، متغیر پایه پولی (MB) با ضریب ۲۹/۰ بیشترین تاثیر را بر فشار بازار ارز ایران دارد و پس از آن متغیرهای نقدینگی (M۲) و حجم پول (M۱) به ترتیب با ضرایب ۰۶/۰ و ۰۱/۰ موجب تشدید فشار بازار ارز می شوند با چرخش رژیم و قرار گرفتن در رژیم بالای فشار بازار ارز نیز متغیرهای پایه پولی، نقدینگی و حجم پول به ترتیب با ضرایب ۸۸/۰، ۵۴/۰ و ۳۱/۰ منجر به بروز فشار در بازار ارز می شوند.

کلیدواژه ها:

پایه پولی ، پول ، فشار بازار ارز ، مدل مارکوف سوئیچینگ گارچ ، نقدینگی