ایرانشهر و مسئولیت ایرانی بودن

گفتمان سازی و گزارش روایتی نوآورانه از مولفه ها و توسعه مفاهیم اصلی مربوط به «ایران» و «هویت ایرانی» که با نوعی از «سروری فرهنگی» در مفهوم «ایرانشهر» نهفته است. در فرایند «جهانی شدن» و عصر گسترش «فناوری اطلاعات و ارتباطات» و در آستانه انقلاب «هوش مصنوعی»، مسئولیت هر ایرانی فرهیخته است. این پژوهش با روش تحقیق اسنادی و بررسی آثار معتبر از میراث فرهنگی ایرانزمین و با رویکردی تطبیقی ارائه می شود. ‎ شاکله مفاهیم و گفتمان ایرانشهر پیامی از ژنوم فرهنگی ایرانزمین و فراتر از اقوام و یک ملت است که بر محور انسانیت، اخلاق، عقلانیت، مهر، هنر و تعالی ‎جوامع بشری ‎تعریف می شود. یافتههای پژوهش حاکی است که آثاری چون منشور کورش در بیان حقوق بشر و دیگر آثاری ‎که بر خدای یگانه، شادی، صلح و حق آزادی در دین، کار، و زبان و هر آنچه بر اندیشه نیک، سخن نیک و کردار نیک در فرایند تحول نظام اجتماعی و تشکیل نخستین دولت های جهان تاکید می کند، نمادی از گفتمان ایرانشهر است. زبان و ادبیات پارسی بزرگترین سرمایه ایرانشهرو باشکوهترین میراث فرهنگی ایران زمین است که نشانه قدرت و نماینده فرهنگ و تمدن ایران فرهنگی است و پیش از اینکه دیگران تدوین منشور حقوق بشر را در دستور کار نظام اجتماعی جهان مدرن قرار دهند می گوید: «بنی آدم اعضای یک پیکرند - که در آفرینش ز یک گوهرند». هر ایرانی برای حفظ و تعالی هویت رشدیابنده ایرانشهری در عصر فراپست مدرن، مسئولیت دارد مفاهیم و مولفه های ایران فرهنگی را با نوآوری و بهره از فناوری های نوین گسترش دهد.

کلیدواژه ها:

ایرانشهر ، جهانی شدن ، مسئولیت ایرانی بودن ، هویت ایرانی ، هویت در فراپست مدرن