اثربخشی رفتار درمانی عقلانی هیجانی الیس بر سازگاری و کاهش باورهای نامعقول در نوجوانان دختر تهرانی

پژوهش حاضر به هدف شناسایی رابطه باورهای نامعقول با سازگاری عاطفی و اجتماعی، و اثربخشی رفتار درمانی عقلانی – هیجانی الیس بر سازگاری و کاهش باورهای نامعقول در نوجوانان دختر اجرا شده است. از جامعه مورد نظر (دبیرستان های دخترانه منطقه ٢ شهر تهران)، 60 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند که بطور تصادفی در سه گروه آزمایشی، پلاسیبو و گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان به آزمون باورهای غیرمنطقی جونز (1968) و پرسشنامه سازگاری بل (1961) پاسخ دادند (پیش آزمون). سپس گروه آزمایشی که شامل 20 نفر بودند به مدت 10 جلسه (هفته ای 1 جلسه) در جلسات درمانی (به روش الیس) شرکت کردند؛ برای گروه پلاسیبو به مدت 10 جلسه و همزمان با گروه اول، جلساتی ترتیب داده شد که به بحث در مورد موضوعات متفرقه پرداختند. پس از پایان 10 جلسه، هر سه گروه مجدداً مورد آزمون قرار گرفتند (پس آزمون) و داده های به دست آمده با روش های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین مقیاس های بیش نگرانی توأم با اضطراب و درماندگی نسبت به تغییر با سازگاری عاطفی پایین در نوجوانان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که رفتار درمانی عقلانی هیجانی الیس، باورهای نامعقول را در نوجوانان کاهش داده و موجب افزایش سازگاری عاطفی و اجتماعی آنها می شود.

کلیدواژه ها:

رفتاردرمانی عقلانی هیجانی ، باورهای نامعقول ، سازگاری