رمزپردازی فلسفی شخصیت های «خسرو و شیرین» نظامی

تامل و تعمق در آثار نظامی نشان می دهد که وی بر دانش های رایج عصر خویش -که فلسفه و حکمت نیز از اصول آن بوده- احاطه داشته است. نظامی در خسرو و شیرین، رویکرد فلسفی پنهانی دارد که تنها با رمزگشایی می توان مواردی از آن را آشکار کرد. شاپور، خسرو، شیرین و فرهاد، شخصیت های مهم داستان هستند که به یکدیگر تعلق خاطر دارند و پیرامون عشق گرد آمده اند. در این مقاله تلاش شده است که شخصیت های اصلی منظومه خسرو و شیرین از منظر وجوه فلسفی و بر اساس شواهد شعری و دیگر متون فلسفه اسلامی، تاویل و رمزگشایی شود.

کلیدواژه ها:

شاپور ، خسرو و شیرین ، فرهاد ، واهب الصور ، عقل بالفعل ، قوه وهم