نقش یادگیری مشارکتی در افزایش مهارتهای اجتماعی بهعنوان زمینه ای برای دست یابی به حقوق شهروندی

این موضوع که دانش آموزان چگونه یکدیگر را درک کرده و چگونه باهم ارتباط برقرار می کنند جنبه ای فراموش شده از آموزش است . بیشتر زمان آموزش، صرف ایجاد ارتباط مناسب بین دانش آموزان و مواد آموزشی می شود و مقدار نیز صرف چگونگی تعامل با دانش آموزان می گردد . اما چگونگی ارتباط دانش اموزان با یکدیگر نادیده گرفته شده است . سه راه اصلی که دانش آموزان هنگام یادگیری می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند عبارت است از: موقعیت رقابتی ،موقعیت انفرادی و موقعیت مشارکتی. دراین مقاله به بررسی یادگیری مشارکتی به عنوان یکی از بهترین راه های تعامل بین دانش آموزان و همچنین به عنوان یک روش آموزشی موثر در کلاس درس می پردازیم. یادگیری مشارکتی برای انجام دادن انواع فعالیت ها و تکالیف تحصیلی ، از یادگیری درسهای مختلف گرفته تا انجام پروژه های تحقیقی ، مورد استفاده قرار می گیرد . روش یادگیری مشارکتی هم پشتوانه محکم نظری دارد و هم از حمایت های دقیق تجربی برخوردار است. این توانایی که دانش آموزان یاد بگیرند به طور مشارکتی باهم کار کنند ، یکی از عوامل مهم تقویت مهارت های اجتماعی ، ایجاد دوستی های پایدار، ادراک ددگاه دیگران و ... می باشد. منطقی ترین راه آن است که این مهارت ها از راه یادگیری مشارکتی در یک قالب اجتماعی قرار گیرند. بنابراین باید تاکید کرد که یک قسمت سالم و موثر در آموزش ، یادگیری مشارکتی است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری مشارکتی ، مهارت های اجتماعی