بررسی دز مناسب گزینش گر های مختلف بر روی گندم رقم تجن

ازآنجایی‌که گندم مهم‌ترین گیاه زراعی ایران و جهان می‌باشد تلاش‌های زیادی برای اصلاح آن صورت گرفته است. اخیراً استفاده از روش‌های مبتنی بر مهندسی ژنتیک از جمله انتقال ژن گسترش بیشتری یافته است. یک کار مهم‌تر از انتقال ژن گزینش گیاهان تراریخته از غیر تراریخته می‌باشد که در این گزینش استفاده از ژن‌های گزینش گر یک روش متداول است. کارآیی یک ژن گزینش گر به خصوصیات کامل گزینش، ژن ایجاد مقاومت و بستگی دارد. در این تحقیق چهار نوع آنتی بیوتیک کانامایسین ، سفاتوکسین ، تیمیدین و آمپی سیلین بعنوان عامل گزینش مورد بررسی قرار گرفند. به نحوی که محلول هایی با دوزهای متفاوت از هر کدام از این چهار آنتی بیوتیکتهیه شد و در مرحله بعد بذور گندم استریل شده در یک طرح کاملا تصادفی در 9 تیمار و 3 تکرار درون پلیت ها کشت شدند. سپس گیاهچه ها در موقع نیاز به آبیاری با محلول های آنتی بیوتیک آبیاری شدند. تاثیر آنتی بیوتیک بعد از مدتی بصورت زرد شدن برگها ذر مقایسه با شاهد مشخص شد و بطور متناوب یادداشت برداری شد. تجزیه نتایج حاصل نشان داد که آنتی بیوتیک کانامایسین سریعترین تاثیر را داشته و همچنین نسبت به بقیه عوامل انتخاب گر در غلظت پایین تری قابل استفاده می باشد.

کلیدواژه ها:

انتقال ژن ، ژن گزینش گر ، عامل گزینش ، آنتی‌بیوتیک