پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس ویژگی های شخصیتی، مهارت حل مسئله و کیفیت زندگی در زنان مطلقه

اختلال اضطراب اجتماعی، دومین اختلال شایع در اختلالات اضطرابی و یکی از شایع ترین اختلالات بهداشت روان است. هدف این مطالعه، پیش بینی اضطراب اجتماعی بر اساس ویژگی های شخصیتی، مهارت حل مسئله و کیفیت زندگی در زنان مطلقه شهر سنندج در سال ۱۴۰۲ بود.پژوهش حاضر بر حسب هدف، کاربردی و بر حسب روش توصیفی و از شاخه همبستگی است. از بین زنان مطلقه شهر سنندج ۲۸۵ نفر به روش نمونه گیری در دسترس با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های اضطراب اجتماعی جرابک، پرسش نامه شخصیتی نئو، پرسش نامه مهارت حل مسئله هپنر و پترسون و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری اس پی اس اس نسخه ۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.متغیر ویژگی های شخصیتی با ضریب بتای ۰/۳۶، متغیر مهارت حل مسئله با ضریب بتای ۰/۲۳ و متغیر کیفیت زندگی با ضریب بتای ۰/۳۳ می توانند به طور منفی و معنی داری اضطراب اجتماعی در زنان مطلقه را پیش بینی کنند و ۵۷% از واریانس اضطراب اجتماعی در زنان مطلقه این متغیرها تبیین می-شود (۰/۰۰۱>P). همچنین مهارت حل مسئله ۴۷ درصد، کیفیت زندگی ۲۶ درصد و ویژگی های شخصیتی ۱۷ درصد پیش بینی کننده اضطراب اجتماعی در زنان مطلقه هستند.متغیرهای مهارت حل مسئله، کیفیت زندگی و ویژگی های شخصیتی به ترتیب پیش بینی کننده اضطراب اجتماعی در زنان مطلقه هستند. هرچه میزان این متغیرها در زنان مطلقه بیشتر باشد، اضطراب اجتماعی در آنان کمتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، زنان مطلقه ، کیفیت زندگی ، مهارت حل مسئله ، ویژگی های شخصیتی