اثر یک افزایش تعداد افراد مرجع بر برآورد صحت ارزش اصلاحی

با دسترسی به نقشههای نشانگری با تراکم بالا و سیستم تعین ژنوتیپ کارآمد، انتخاب ژنومیک پیشرفت ژنتیکی سریعتری نسبت به روشهای انتخاب موجود بر پایه فنوتیپ و شجره ارائه داده است. جهت بررسی تاثیر تعداد افراد مرجع بر صحت پیشبینی ارزشهای اصلاحی ژنومی GEBV ژنومی متشکل از 4 کروموزوم هر یک به طول 25 سانتی مورگان با 200 نشانگر SNP با فواصل منظم در طول ژنوم و تعداد 20 QTL که بر روی کروموزومها به صورت تصادفی پراکنده شده بودند، شبیهسازی شد. بعد از 50 نسل آمیزش تصادفی (بمنظور ایجاد عدم تعادل پیوستگی) در یک جمعیت با اندازه موثر 100 فرد، اندازه جمعیت در سه طرح به تعداد 400 ، 1000 و 2000 فرد افزایش یافت و این ساختار تا نسل 57 حفظ شد. دو مقدار وراثتپذیری 0/05 و 0/25 بررسی شد. از بررسی شد. از DYD نسل 51 و 52 برای برآورد اثرات نشانگری و GEBV در افراد گروه مرجع و گروه تایید استفاده شد. هر شبیه سازی ده بار تکرار شد. نتایج نشان داد که با افزایش تعداد افراد مرجع در همهی طرح ها صحت پیشبینی GEBV در هر دو سطح وراثتپذیری افزایش می یابد. برای 0.05 = h2 صحت برآورد GEBV گروه مرجع با تعداد 400 ، 1000 و 2000 فرد زمانیکه از اطلاعات هر دو نسل 51 و 52 استفاده میشد، به ترتیب 0/772 ، 0/826 و 0/841 بود. صحتها به سرعت در نسلهای بعد از برآورد (گروه مرجع) به علت کاهش روابط ژنتیکی کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

انتخاب ژنومی ، ارزش اصلاحی ژنومی ، تعداد افراد ، گروه مرجع