تاثیر گیاه بومادران Achillea millefolium بر روی جمعیت، اندازه و بازده عملکرد سلولی و همچنین نرخ سنتز پروتئین در جوجه های گوشتی دردوره رشد ( 21 روزگی)

این آزمایش به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف مخلوط گیاه دارویی بومادران در مراحل آغازین رشد بر محتوی، اندازه و بازده عملکرد سلولی و همچنین نرخ سنتز پروتئین جوجه های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش تعداد 320 قطعه جوجه ی گوشتی سویه ی راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار(هر تکرار دارای 16 قطعه جوجه) از سن 1 تا 21 روزگی مورد آزمایش قرار گرفتند. گروه های آزمایشی شامل 1- شاهد (بدون استفاده از گیاه بومادران) و در تیمارهای دیگر 0/5 ، 1 و 1/5 درصد گیاه بومادران به جیره اضافه شد. جوجه ها برای بررسی محتوی، اندازه و بازده عملکرد سلولی و همچنین نرخ سنتز پروتئین در روز 21 کشته شدند و آنالیز های آزمایشگاهی صورت گرفت. نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهد که مقدار DNA استخراج شده از بافت ژژنوم که بازگو کننده جمعیت سلولی می باشد با افزایش گیاه بومادران تا 1 درصد جیره افزایش پیدار کرده است. از طرفی نسبت DNA / RNA که نمایانگر بازده عملکرد سلولی می باشد مشابه محتوی DNA ژژنوم افزایش پیدا کرده است. همچنین از نتایج چنین بر می آید که تیمارهای آزمایشی تاثیری بر نسبت پروتئین به DNA اندازه سلول) و همینطور نسبت پروتئین به ) RNA نرخ سنتز پروتئین) نداشته اند. از نتایج حاصله می توان این نتیجه را گرفت که در تیمار 3 ؛ 1 درصد گیاه بومادران) بیشترین مقدار DNA و همینطور نسبت RNA/DNA را در بین تیمار ها دارا می باشد، بدین صورت که با افزایش سطح گیاه بومادران در جیره تا 1 درصد، خوراک مصرفی افزایش یافته و به دنبال جذب و هضم بهتر این مواد، جمعیت سلولی و به تبع آن عملکرد سلولی در ژژنوم که مهمترین مکان برای جذب می باشد، افزایش یافت است.

کلیدواژه ها:

جوجه ی گوشتی ، محتوی سلولی ، اندازه سلول ، بازده عملکرد سلول ، نرخ سنتز پروتئین ، گیاه بومادران