چرا قوانین شوراهای اسلامی شهر و روستا باید مورد بازنگری قرار گیرد؟

نظام مدیریت شهری شامل نهادهای مختلفی است که شوراهای اسلامی شهر و روستا از اثرگذارترین آنها در اداره شهرمحسوب میشوند. براساس تجربه جوامع مختلف تمرکز زدایی و واگذاری امور محلی به تشکل های منطقه ای و مشارکت پذیریحکومت مرکزی در این امور سبب ارائه خدمات بهتر و افزایش کیفی زندگی شهروندان می گردد. بنابراین بررسی عملکردشوراها در مدیریت شهری و آسیب شناسی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر به آسیب شناسی عملکرد شوراهاپرداخته و نقش قانون را در ناکارآمدی شوراها بررسی کرده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و علاوه بر مطالعه وبررسی پژوهش های پیشین با تعدادی از کارشناسان شورای اسلامی و شهرداری تهران مصاحبه به عمل آمده است. نتایجپژوهش حاکی از آن بود که شوراها پس از گذشتن دو دهه از تاریخ اجرایی شدن قانون آن ناکارآمد بوده و ابهام در قانون درزمینه جایگاه و حدود اختیارات آن، همپوشانی وظایف شورا با دیگر نهادهای دولتی و عدم به رسمیت شناختن شورا توسط آن-ها، تمرکزگرایی، عدم تحقق مدیریت یکپارچه شهری، ساز و کار نامناسب نظارتی، مشارکت پذیری اندک شهروندان، ضعف درارتباط مداوم و مستمر با شهروندان، نبود شفافیت و پاسخگویی به عنوان یک نهاد اجتماعی، سطح دانش، تخصص و اطلاعاتشهری و قانونی ضعیف اعضا و کارکنان از جمله مواردی است که در عمل به تضعیف جایگاه و ناکارآمدی شوراها انجامیده است.

کلیدواژه ها:

شورای شهر ، دولت محلی ، مدیریت شهری