تاثیر درمان فتوداینامیک با لیزر دایودی ۸۰۸ نانومتر و غلظت های مختلف ایندوسیانین سبز بر پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور

هدف: بیماری عفونی لیشمانیوز، یک معضل عمده بهداشتی در اغلب کشورها از جمله ایران است. با وجود معرفی روش ­های متعدد برای درمان این بیماری، کماکان لیشمانیوز فاقد درمان قطعی است. از میان درمان های تجربی، درمان فتوداینامیک­ روشی غیرتهاجمی و تکرارپذیر برای از بین بردن ضایعات ناشی از لیشمانیوز است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر درمان فتوداینامیک با لیزر مادون­قرمز نزدیک در حضور ایندوسیانین سبز بر پروماستیگوت ­های لیشمانیا ماژور می­باشد. روش بررسی: بررسی برون­تنی پس از تکثیر انگل استخراج شده از طحال موش آلوده در حضور ۶ غلظت مختلف از ایندوسیانین سبز و نوردهی با طول موج ۸۰۸ نانومتر انجام شد. برای جلوگیری از اثر فتوترمال، شدت خروجی به W/cm۲ ۱ محدود گردید. هر بررسی شامل سه کنترل انگل­ های بدون درمان، انگل­ های صرفا تیمار شده با ایندوسیانین و انگل­ های صرفا نوردهی شده بود. نهایتا میزان اثرگذاری درمان­ ها با روش MTS/PMS ارزیابی گردید. یافته ها: تفاوت میانگین بقا در هیچ یک از گروه ­های حاوی ایندوسیانین نسبت به گروه کنترل معنادار نبود (۰/۰۵p). همچنین در گروه بدون ایندوسیانین، نوردهی صرف کاهش معناداری در بقای سلولی نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد (۰/۰۵درمان فتوداینامیک در حضور ایندوسیانین سبز می تواند گزینه­ای جدید، ایمن و کم هزینه علیه لیشمانیا ماژور باشد.

کلیدواژه ها:

لیشمانیوز جلدی ، درمان فتوداینامیک ، ایندوسیانین سبز ، لیزر مادون قرمز نزدیک