مروری بر تاثیر تمرینات توانبخشی مبتنی بر ثبات عضلات مرکزی و تقویتی بر مکانیک حرکات انتقالی در افراد دارای کمردرد غیراختصاصی

هدف: کمردرد (Back Pain; BP) یک مشکل رایج در دنیای امروز است و یکی از شایع ­ترین علل ناتوانی جسمی به شمار می ­آید. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرات تمرینات توانبخشی با رویکرد ثبات ­دهنده عضلات مرکزی بر روی متغییرهای کینتیکی، کینماتیکی و الکترومایوگرافی طی راه ­رفتن، دویدن،  فلکشن و اکستنشن تنه در بیماران کمردرد بود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروری بود. جستجوی مقالات مورد استفاده به زبان فارسی و لاتین از ابتدای ماه ژانویه ۲۰۰۰ تا ماه آگوست ۲۰۲۳ در پایگاه­ های اطلاعاتی Google Scholar، ISC، Scopus، Pub Med، WOS، و SID انجام شد. ۱۹ عنوان مقاله بر اساس معیار­های ورود و خروج انتخاب شد. لازم به ذکر است که شرکت­ کننده ­ها دارای کمردرد غیراختصاصی بودند. مطالعاتی که دارای پروتکل تمرینی و گروه کنترل بودند در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. متغیر وابسته شامل کینماتیک و کینتیک و فعالیت عضلانی طی حرکات انتقالی بود. برای کیفیت­ سنجی مقالات از پرسشنامه Downs و Black استفاده شد. یافته ها: نتایج ۴ مقاله نشان داد که تمرینات توانبخشی با رویکرد استقامت عضلانی می ­تواند باعث بهبود فعالیت الکتریکی عضلات و کاهش کمردرد شود. نتایج ۷ مقاله نشان داد که تمرینات تقویتی، کششی و ماساژ می­تواند از طریق اصلاح راستای قامتی فرد بر بهبود درد موثر باشد. سایر مقالات در بازه­ی زمانی حداقل ۸ هفته ­ای نشان داد که تقویت عضلات مرکزی بدن می ­تواند منجر به سازگاری عصبی-عضلانی و افزایش فراخوانی تارهای عضلانی درگیر در مبتلایان به کمردرد شود.  نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرینات توانبخشی با رویکرد تقویت عضلات مرکزی بدن می ­تواند منجر به بهبود انعطاف ­پذیری عضلات تنه، اصلاح راستای قامتی فرد و در نهایت کاهش کمردرد شود.

کلیدواژه ها:

کمردرد ، توانبخشی ، عضلات مرکزی ، حرکات انتقالی