بررسی تنوع ژنتیک برخی از توده های بومی اسفناج Spinacia oleraceae با استفاده ازنشانگر SRAP

اسفناج Spinacia oleraceaeگیاهی دیپلوئید 12 = n2 یک ساله، روز بلند و دو پایه متعلق به خانواده چغندرسانان م یباشد که سابقه کشت آن در ایران بهدو هزار سال می رسد SRAP یک تکنیک نشانگر مولکولی جدید مبتنی بر دو ترکیب آغازگر می باشد که جهت تکثیر مناطق چهارچوب قرائت باز طراحی شده است. به منظور ارزیابی تنوع ژنتیک تود ههای بومی اسفناج ایرانی، 10 توده از نقاط مختلف کشور جمع آوری شد. در مجموع 8 ترکیب آغازگری SRAP 88 آلل قابل امتیازدهی را تکثیر نمودند که 73 آلل از آ نها چندشکل بودند، میانگین میزان اطلاعات چندشکل 0/35 به دست آمد. بیشترین تشابه ژنتیک بین توده های اصفهان و خرم آباد با مقدار 0/959 عیین گردید و کمترین تشابه ژنتیک بین دو توده اردبیل و خر مآباد با مقدار 0/773 مشاهده شد. تجزیه خوشه ای براساس الگوریتم UPGMA و ضریب عدم تشابه دایس با استفاده از داد ههای مولکولی، تود ههای مورد مطالعه را در فاصله ژنتیک 0/05 به دو گروه تقسیم کرد. نتایج نشان داد که نشانگر SRAP به عنوان یک نشانگر مناسب قادر است تنوع ژنتیک موجود بین ژنوتیپ ها و توده های اسفناج را آشکار کند.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیک ، اسفناج ، نشانگر SRAP