ارائه مدلی مناسب جهت بازاریابی گردشگری شیراز با توجه به مدل p۷

این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر بازاریابی گردشگری در شهر شیراز در سال ۱۳۹۳ صورت گرفت.روشتحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی بود.جامعه آماری پژوهش شاملمدیران و کارشناسان درگیر در مسئله بازاریابی گردشگری بود که از این میان با استفاده از فرمول کوکران و روشنمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی ۱۵۰ نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد.روش جمع آوری داده ها براساس پرسشنامه محقق ساخته ۴۰ سوالی انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی محاسبه شد که مقدار آن در هر دو روش برای همه متغیرها بالای ۰/۷ به دست آمد.همینطور از رواییسازه و محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد،که در روایی محتوا پرسشنامه به تایید متخصصین مربوطهرسید و در روایی سازه یافته ها دال بر روا بودن پرسشنامه بود.تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS و Smart Pls ۲ در دو بخش توصیفی و استنباطی(مدلسازی معادلات ساختاری)،انجام پذیرفت.نتایج تحقیق نشان داد که عوامل هفت گانه مدل p۷(محصول،قیمت،تبلیغات،مکان،افراد،فرآیند فروش محصول و یا ارائه خدمت و شواهد و امکانات فیزیکی بود)تاثیر معناداری بر بازاریابی گردشگری در شهرشیراز داشت.

کلیدواژه ها:

بازاریابی گردشگری ، محصول ، قیمت ، تبلیغات ، امکانات فیزیکی.