نقش هوش معنوی و خودکارآمدی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی با خودکارآمدی دانش آموزان است. روش تحقیق توصیفی از نوعهمبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان گنبدکاووس در سال تحصیلی۱۴۰۲ - ۱۴۰۳ می باشد که حجم آنها طبق آخرین آمار در سال مذکور مجموعا ۳۶۰۰ نفر می باشد. بر اساس روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ۳۸۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه هوشمعنوی کینگ ۲۰۰۸ و خودکارآمدی باندورا ۲۰۰۰ می باشد. برای تجزیه و تحلیل از روش های آماری توصیفی و آماراستنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون ) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین هوش معنوی و هر یک ازابعاد آنها با خودکارآمدی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که از میان ابعاد هوش معنوی،سه بعد آن تولید معنای ،شخصی بسط حالات هوشیاری و تفکر وجودی انتقادی- توانایی پیش بینی خودکارآمدی دانشآموزان را دارد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، خودکارآمدی ، دانش آموز